islamiyetin ve diger dinlerin ne oldugunu anlayabilmiş zeki bir insan, arapça sözleri ölürken söylemenin anlamsızlıgını bilir. Bilir çünkü varsa öbür taraf iyi ve dogru bildiğini yaparak yaşadığı için ölürken son nefesinde diyecegi kendi kültürüne ve kendisine son derece uzak bu anlamsız kelimeyi söylemez. Söylemeyecekse ve söylemediği icin yanacaksa ve yanarak soylettirilecekse. Nerde yaratıcının yüceliği ? Tabii ki boyle olmadıgını bilen aydın insan, her zaman dogru insan oldugu icin. Müslüman, hristiyan, insan, hayvan ayırt etmeden, dogru olanı vicdanı ile mantıgı ile bildiğinden, dusundugunden dolayı bilir ki o arapça kelimeyi söylemesine gerek yoktur.
"Varlıgım türk varlıgına emanet olsun" diye de demez ölürken.. Çünkü vatanı icin var olması zaten bir ödüldür böyle insanların. görevlerini yerine getirmiş, vatanında yaşayan herkes için hayırlı bir insan olmustur.
öldükten sonra arkasından konusup, yasadıgı zamanlarda her türlü etikten uzak olup namaz kıldıgı icin cenneti hak ettiğine inanan cahile bile yardımı dokunmustur. Aynı cahil ölürken o anlamsız kelimeleri söyler. Bu onu kurtarır mı bilinmez ama yasadıgı hayatta onu, arkasından sövdügü bu insan kurtarmıştır....
