bu tarz laflar sevgiliden ayrıldıktan sonra garip gelmektedir kişiye, vaybe denir ne bağlanmışız ne laflar etmişiz. yeri gelir o lafı ettiğiniz şahıs herhangi bir yerde karşılaşıldığında sizi tanımamazlıktan gelicektir. ahhhh ahhhhh denir o anda.
Merkezimdesin kimsenin olmadığı kadar.
ilk noktamdasın,
Bir yanımda çocukluğum,
Bir yanımda senin başlangıcın var.
Dönüp baktığımda,
Boşmuş; diyorum ;boşmuş; hayat
Çünkü sen yokmuşsun,
insanların yokluğu gittiklerinde anlaşılır ama
Senin yokluğunu sen gelince anladım.
Dedim ya çocukluğum diye;
iste o çocuk korkuyor,
Korkuyor seni kaybetmekten,
Seni bir daha bulamamaktan korkuyor,
Seni incitmekten korkuyor, korkuyor...
Ve bir kelebek kadar narın davranıyor yüreğim sana,
Yüreğim hiç bu kadar hafif olmamıştı,
Taki sen yüreğimi o güzel ellerinin arasına alana kadar.
Orda kalsın istiyorum oradan bir yere bırakma yüreğimi,
Senin o sıcaklığında son bulsun nefesim
Ölürken bile yanımda ol sevgilim!
bir gün bile uzak olma! gün uzun!
gün uzun anlatamayacağım kadar.
trenler bir yerlerde uyuduğunda
insanlar garlarda nasıl beklerse;
öyle beklerim seni.
bir saat bile gitme!
gidersen uykusuzluk damla damla birikir o saatte!
ve bir evi arayan bütün duman,
yitir yüreğimi öldürmeye gelir belki de.
kırılmasın kumun üstünde görüntün.
gözkapakların bensiz uçmasın.
bir dakika bile gitme sevdiğim!
bir an bile uzaklaşsan,
dünyayı dolaşırım yalvarmak için sana.
ya dön! ya da bırak öleyim diye... *
-ölürken bile yanımda ol sevgilim
+ay nasıl olur ama ben bakireyim.
mokoko- hadi gel tamam artık sabırsızlanıyorum.
işte bak nasıl iğrenç oldu değil mi? işte bazı başlıklarda hep bunlarla karşılaşıyorsun sevgili sözlükcü. bu tarz başlıklarda bile edebiyat kırıntısına yer bulamıyorsun, kırıntıya bile...
