kimse, "björk" gibi idama giden bir kadının hissiyatını veremedi bugüne kadar bana. ve hiçbir film karakterinin ölümü bu kadar sarsıcı olmadı benim için. gözleri görmeyen göçmen selma'nın çocuğun gözleri görsün diye ölümü kucaklayışı. o nasıl bir sahneydi öyle, dizlerinin tutmaması, elinde çocuğunun gözlüğü...sanırım bir daha hiç böyle gözlerim dolu dolu olmayacak.
--spoiler-- kaplumbağalarda uçar filmindeki agrin'in intihar sahnesi. sırf film bitince değil bir hafta boyunca akla her geldiğinde gözleri doldurmuştur.
--spoiler--
