bunun dincilikle değil saygıyla alakası vardır. artık hayatta olmayan ve cevap verebilme şansı olmayan bir kişinin arkasından konuşmak nasıl bir ahlak anlayışıdır bilemiyorum. vefat eden kişiyi hayattayken hiç sevmiyor olabilirsiniz fakat o öldükten sonra da hala hakkında küfre varacak kadar ileri gidip arkasından konuşmak hangi mertliğe sığar ? erkek arkadaşını trafik kazasında kaybetmiş ve daha sonra milletin onun arkasından nasıl yalan yanlış şeyler söylediğine şahit olan birisi olarak konuşuyorum, bir edebiyat yapan dinci olarak değil. hiçbir şeye saygınız olmasa bile en azından ölüye saygınız olabilir değil mi ? sonuç olarak siz sevmeseniz dahi kişinin onu seven bir çevresi mutlaka vardır. cevap verme hakkı artık bulunmayan birinin arkasından konuşmak en büyük korkakların yapacağı cinsten bir harekettir.
vatan haini olmayan birisinin arkasından konuşulmasını istemeyen dincidir.
öcalan'ın arkasından konuşun. ne olduğu bellidir. dursun karataş'ın arkasından konuşun. ne olduğu bellidir. şeyh sait'in, seyit rıza'nın ne olduğu bellidir.
ama necmettin erbakan- ben fikirlerini ne kadar desteklemesem de- bir vatan haini değildir. günahlarıyla ve sevaplarıyla bir siyasetçidir. ancak bugünün sözde islamcıları gibi ne kendisini ne de ülkesini peşkeş çekmiştir batılılara.
ekleme:
erbakan hakkında ölünün arkasından konuşulmaz diyip de ulu önder m.k. atatürk hakkında atıp tutanlar bambaşka bir dünyadır zaten. o onların ayıbıdır, terbiyesizliğidir.
en başta yaptığım tanım samimiyetine inandığım kişiler düşünülerek yapılmıştır. samimiyetsiz, kötü niyetli bol miktarda sözde islamcı vardır. onları ciddiye almaya gerek yok.
ölülerin arkasından konuşulmaz sözü emevi uydurmasıdır. dedelerinin yaptığı zulümlerin anılmasını önlemek ve zulmü devam ettirmek için bu sözü uydurmuş ve hadis diyerek peygambere iftira etmişlerdir.
