ilkokul 4. sınıfta sobanın yanındaki minderde don kişotu bitirdim sözlük. Sonunda ağlamadım ama gözlerim doldu, nutkuma bişey oturmuştu. O zamanlardan gereksiz bi hassasiyet oluştu belki ruhsal sorunlarımın sebebi.
rosinha. (bkz: kayığım rosinha) o bir kayıktı ama sıradan bir kayık değildi. o öldü ve ben yıkıldım. çocuktum, bir kayığın hisleri olabileceğine inanmıştım. odun deyip geçmemek lazımdı.
