tüm öfkeyi sigaraya kusmak, aramayan ve sormayanların, gülen ama aslında somurtanların, bir selam bile vermeyenlerin dünyasında ifadesizliğini takınmaktır.
dumanla birlikte acın, öfken, kırgınlığın... herneyse, o da mı çıkacak sandın?
nefes almakta zorlanırken, herneyse seni bu hale getiren, onu unutturacak mı sandın?
keşke gitse ya sigarayla ya da içkiyle.
önce unutursun sigara içerek, hemde ölümüne, sonra da ölür gidersin zaten.
ölümüne sigara içmek...
yalnız yaşayan ve gün ışıyıncaya kadar uyumayan insanın, farkında olmadan yaptığı eylem. geceler bir başka uzundur çünkü. dört saatlik bir uykudan sonra yine başlar koskoca bir gündüz ve uzun bir gece.
karşıdan karşıya geçerken bile hesap edersin gelen arabanın hızını, sana çarpma ihtimalini, sonrasında ölme ihtimalini.. ama bir sigara yakarken hiçbir şeyi hesaba katmazsın, ölümüne çekersin ciğerlerine.
ölümüne sigara içmek, yavaş yavaş gelen ölüm olduğunu anlamayan insan davranışıdır. vatandaşlarını çok seven dördüncü sultan murat bunun için hüküm sürdüğü dönemde sigarayı yasaklamıştır.
Sigaradan derin bir nefes alınır ki bu arada sigara dudaklara bitişik aşağı yukarı hareket eder.
Dumanın ciğerlerde mümkün olduğunca uzun tutulması için hiç nefes alıp vermeden yanındaki birine alakalı-alakasız bir şeylen söylenir. *
Dumanın büyük bir kısmı ciğerlerin içine işlese de geri kalanı ağızdan çıkacaktır; işte bu arada kafa öne veya arkaya doğru eğilerek nefes borusu daraltılarak çıkış azaltılmaya çalışılır ve konuşmaya devam edilir.
Herşeye rağmen dışarı çıkan duman son bir gayretle içeri çekilip bırakılır. *
