Acayip merak ediyorum. Dünyevî hayallerim suya düştü. Artık merak ettiğim ve arzuladığım ne bir yemek ne bir eylem hiçbir şey yok. Tek merak ettiğim şey ölüm.
Herkesin aklına illa ki gelendir.
Tabutun içinde taşınırken hayal edersin kendini. Sonra seni yavaşça mezara bırakırlar. Üzerine toprak atarlar. Peki sonra...
Ya gördün . Peki sonra ? Ya hiç bir şey yoksa . Boşluk , evren kadar büyük , denizin dibi kadar karanlık ve sonsuz bir zaman aralığı . Bununla yaşayabilecek misiniz ? Ya da vadedilen cennet . Umudun yeşerdiği , hayatın yeniden çiçek açtığı yer . Peki ya Cehennem ? yanan kemikler , parçalanan organlar , acılar , ızraplar . hangimiz mükemmeliz ki ?
Herkes cennete gitmek ister ama kimse ölmek istemez .
yavaş yavaş bilinç kapanacak, nasıl kabus görüyor ya da rüya görüyorsak öyle bir süreç yaşayacağız ki bu mezarda geçen dönem olacak kanımca. kabir azabı denen şeyi kabusla kabir ferahlığını da rüyayla sembolize edebiliriz. sonrasında uyanacağız ve mahşer meydanında olmuş olacağız.
son nefesini verirken o anda ne hissedeceğinin asıl konusudur.
en güzel ölümde boğulmak ve donmak yaşamadık ama araştırmalar bu yönde öldüğünü en acısız şekilde anlamaktır zaten allah böyle cici ölümler nasip etsin inşallah .
