kayalıklarda gördüm seni, bir sisli günde,
fırtınadan saçların çözülmüş bir demetti.
o kayalıklarda ki bir yıl evvel üstünde
çöllerden aşık dönen bir genç intihar etti...
seni her nerde, artık, her ne suretle görsem
bir gölgenin duyarım ruhuma düştüğünü.
ben de o aşık gibi bir kayada ölürsem
rabb'im mukaddes etsin seni gördüğüm günü!
kayalıklarda bir genç öldüğü gün beldenin
halkı seni karanlık rüyalarında görmüş,
ey yadı gönlümüzden çıkmayan afet senin
sevmediklerin değil, sevdiklerin ölürmüş.
bazı ruhum kararır kefenlerden, mezardan;
"yok mu, rabb'im, ölümün bir güzel şekli" derdim.
o kayalıklarda ilk seni gördüğüm zaman
hayalimde ölüme en güzel şekli verdim.
başka bir göz yaşını dudaklarınla silsen
ürpererek: 'bu,' derim, 'mezardan bir nefestir!'
buna kıskançlık deme, bence değil yalnız sen,
seni gören göz bile ne kadar mukaddestir!
kimse karşında belki titremez gönlüm gibi,
bense hala korkarım dizinde ağlamaktan.
teması korku veren tatlı bir ölüm gibi
daha cana yakındır görünüşün uzaktan...
faruk nafiz çamlıbel'in bir şiiri olmakla beraber timur şelçuk bu şiirden çok güzel bir eser besteleyerek ölümsüzlestirmiştir.
