sahip olduğun herşeyin seni terk edeceğini hatırlamaktır aslında. büyük mücadelerle kazanılan zaferlerin son bulacağını idrak etmektir. hayatın kısa bir rüya olduğunu anlamaktır.
Unutmamamız gereken şeyi yalnızca ara sıra hatırlamamızdır. Ölüm her an çalabilir kapıyı. Sokakta yürürken açılmış bir çukura düşebilirsiniz mesela ya da hiç ummadığınız anda -üstelik hastalığın yokken- kalp krizi geçirebilirsiniz. Okuldan eve giderken motorla kaza yapabilirsiniz henüz on altı yaşınızdayken veya on beşinizde amansız bir ilik kanserine yakalanmışsınızdır. Ellerinizde çiçeklerle sevgilinize giderken virajı alamayan bir araç size çarpabilir... Hiçbir şey yokken ortada sol görüşe sahipsiniz diye ellerinde sopalarla bir grup genç sizi döverek öldürebilir -evde yetim çocuklarınız kalmış olabilir- düğünde eğlenirken bir maganda kurşunu kafanıza isabet edebilir...
Ölüm her an her şekilde bulabilir sizi. Kim bilir belki sadece bir arıdır azrailiniz...
Gerçeğe geri dönmek tir, hayatın tadını çıkarmak istiyorsan, saçma sapan boş şeyler için canını sıkıp başka insanları da üzüyor san, hatırlamak bir eksi değil artı dır. Seni hayata bağlar, mücadele ruhunu ortaya koymana yardımcı olur, kendin olduğunu kim olduğunu hatırlarsın, başkası gibi olmak için çaba sarf etmezsin, mutlu olmanın ve huzurun arayışı içine girersin, eskisi gibi üzülmezsin ölenlere kendinde öleceğini bilirsin ve en güzel etkisi hayatı ciddiye alırsın pozitif düşünürsün, hayat amacını ortaya çıkartmana yardımcı olur, iyi olanın da kötü olanında öleceğini bilirsin, o yüzden tek gerçeğin ölüm olduğunu unutma.
Bi kutuya sıkışmış gibi nefessiz kalmak. Ben ölümü ve sonrasını düşündüğümde böyle oluyorum. Onceden cok fena takıntı yapmistim bu yuzden uyuyamıyordum. Son zamanlarda iki üç gece de Bunu yaşadım ama ne fayda. bunu ibadete ve yönelmeye çevirmeyi bilmek lazım aslında.
bazen ölümü bir gün öleceğini hatırlamak iyi geliyor sonunu ve öleceğini biliyorsun. ama ölümden korkmak manasızdır sonuçta er yada geç öleceğiz insan kendi ölümüne değil de arkasında bırakacağı kişilere üzülüyor.
Hatırladım bu gece ama kendi adıma değil, sanki genç olduğum için ölemeyecekmişim gibi tövbe estağfurullah. Bir büyüğüm için geldi aklıma ve kalbimden nasıl bir parça koparırdı bu ölüm onu düşündüm. Allah korusun. Kötü şeyler getirmezdim hiç aklıma ama bu gece geldi niyeyse.
ölümü hatırlamak gariptir. özellikle tanıdığınız ya da sevdiğiniz birinin cenazesindeyseniz. ölen birinin gelecek planlarını biliyorsanız ölümlü olduğunuz gerçeği daha bir sert vuruyor yüzünüze.
