belli ki bazı gençlerin içinde bulunduğu durumdur.
bakıyorum, burada savaş çığlıklar atanlar, yok bir uçakları düşürüldü diye Rusya'yı fethettik sananlar, putin'e burada klavye başından ayar verenler, gider yapanlar, manyak mısınız lan ne savaşı, diyenlere korkak muamelesi yapmaya kalkanlar...
uzadıkça uzayan bir güruh var.
şimdi burada bu ahkam zadelere sormak isterim, acaba içinizde kaç kişi elinde gerçek silah tuttu, o ölümün soğukluğunu elinde hissetti sanıyorum çoğunuz daha askere bile gitmediğiniz için hiç cevabı verecek,
peki daha da ötesi, kaçınız size çevrilmiş bir namlunun diğer ucunda durdu, muhtemelen yok denecek kadar azınız, o iş buralarda konuşmaya pek benzemez, inanın boş atıp tutarken ne kadar dayı, delikanlı falan havası estirirse estirsin, o durumdayken altına sıçmadan (yani mecazen falan değil gerçek anlamda) durabilecek adam sayısı çok azdır.
başka bir soru, kaçınız babanızı, abinizi, kardeşinizi, yakın akrabanızı, dostunuzu her neyse değer verdiğiniz birinizi , acaba şuan öldü mü, diye haberini bekleyerek yaşadınız, belli ki çok azınız.
ben rusya ile savaşırsak bazılarının gaza geldiği! gibi koyar geçer miyiz? oralara falan girmiyorum daha hiç,
ama savaş ulan savaş bu, kan, yıkım, ölüm, tükeniş,
üstelikte savaş dediğin eskisi gibi topla, kılıçla belli cephelerde yapılmıyor artık, sen nasılsa oralarda bir yerlerde savaşıyorlar zannedip ananla babanla, evinde otururken güdümlü füzeyi ansızın beynine yediğinde, bakalım bu naraları atıyor musun halen.
lan elbette vatan , millet için her türlü fedakarlık yapılır, fakat gerektiğinde,
bu olur olmaz daha ne demek olduklarını bile bilmeden, orda burada savaş naraları atmak demek değildir, allah korusun ama eğer olursa o zaman görürüz, gerçekten git o namlunun ucunda dur dediklerinde, burada o naraları atanların, durumunu.
