çok istenilen ama pek eğlenceli olduğunu düşünmediğim durum. sevdikleriniz hoşlandıklarınız aileniz dostlarınız çevrenizdeli herkes ölecek siz yanlız kalacaksınız çok sıkıcı olurdu herşeyi tekrar tekrar yaşamak.
ölümsüz olunabilse insanların nasıl ölümlü oluruzu bulmak için uğraşacağı durumdur. sonu olmayan hiçbirşeyin bu kadar keyf vermeyeceği tartışılmazdır ve hayatta istediğimiz herşeyi elde edersek asıl o zaman gerçekten çekilmez olur. hayatta böyle bişeydir işte...
asla ve asla, elime böyle bir fırsat geçse*
dahi kabul etmeyeceğim durum.
düşünsenize bir; ölümsüzlüğü sağlayacak bir şeyler yaptınız. iksir içtiniz, sihir yaptırdınız... neyse, peki şunu sorarım, dünya yok olana kadar yaşamak güzel mi yani? hiç ölmeyeceksiniz, bu size bi süreden sonra sıkıntı vermeyecek mi? ya arkadaşlarınız ne olacak? hiç ölmeyen, aynı yaşta kalan bir arkadaş ne de tuhaf olurdu gerçekten!
yaşamın dertlerinden bıkmayacak mısınız?
her insan uzun süre yaşamak ister. bu, insandan insana değişir. kimisi 150 yaşına kadar, kimi 200 yaşına kadar yaşamasının mümkün olmasını düşler. bu ölümsüzlük değildir. ölümsüzlük, adı üstünde hep yaşamak, ölmemektir.
bu kanıya varmamı sağlayan, çok güzel bir kitap. düşüncelerimi tekrardan canlandıran kitap.
(bkz: ölümsüz aile)
olması sadece filmlerde yada oyunlarda mümkün olduğu görülen ve gerçek hayatta çoğu insanın bilinçsiz bir şekilde istediği bir durumdur. yalnız unutulmaması gerekn bir durum bulunmaktadır insan psikolejisi, beyni de belli bir yere kadar dayanabilir. ölümsüzlük kavramı gerçek olmuş olsaydı dünyada yaşanan ve yaşanmaya devam eden iğrençlikleri, savaşları, kaosu, yalnızlığı hatta bunlara dayanamayıp çıldırmaları ve delirmeleride hesaba katması gereken durumdur. salim bir kafayla, aklı yerinde olarak o hayatı yaşamadıktan sonra ben o ölümsüzlüğün dedirten durumdur aynı zamanda.
