Dünyada sürekli zulmedip kötülük yapanlarla iyi olanlar, kalpleri temiz olanlar aynı sona mı kavuşacak? Bu biraz kötü bir son olmuyor mu ?
ilk önce cennet cehennem mavalının "iyi" bir son olup olmadığını sorgulamak gerekir soruya cevap vermek için. Bir kişinin, sırf inanmadığı için ne kadar iyi olursa olsun; sonsuza kadar cehennemde cayır cayır yanması, üzerinden kaynar sular dökülmesi, zebaniler tarafından "sonsuz" işkence görmesi ve derileri yandıkça acıyı hissetmeleri için derilerinin yeniden verilmesi ve bu acıyı "sonsuza" kadar hissetmeleri ne derece iyi bir son? Böyle bir sadizm mi daha kötü bir son yoksa ölünce yok olmak mı?
Düşünsene çok iyi bir insansın hayatın boyunca insanlara iyilik yapıyorsun yardım ediyorsun ama inançsızsın veya doğru olan bir dinden başkasına inanıyorsun, bunun için de tüm yaptığın iyilikler bir kenara atılıyor ve yukarıda saydığım sayısız işkenceyi görmeye başlıyorsun. Ama doğru dine inandığını düşün, ömrün boyunca kötülük yapıyorsun, içki içiyorsun, adam da öldürüyorsun, hırsızlık da yapıyorsun vs. ve sırf doğru dine inandığın için cennete alınıyorsun. Peki bu tür bir inançta adaletten bahsedilebilir mi?
Bir başka yönden dine bakalım tekrar: sen inançlısın, ama çok sevdiğin kardeşin inançsız olsun mesela. Sen cennetteyken kardeşinin sonsuz azapta olması ne kadar iyi bir son? Veya bir anne/baba sırf çocuğu inançsız olduğu için sonsuz azap görürken ne kadar mutlu olabilir. Bu tür bir son hem anne/baba hem de kişinin kendisi için kötü bir son değil midir? O halde dinin ölümden sonra hayat düşüncesi yeterince absürd değil midir? Bu mudur tanrının sonsuz adalet ve merhameti?
Şu ana kadar sadece dinlerin sunduğu ölümden sonra hayatın iyi ve adaletli olmadığını savundum. Peki ya yok olmak?
Malesef ölümden sonra hayata inanmamak, gerçek adaletin hiç bir zaman sağlanmayacağını yanında getiriyor. Peki ya bu kötü bir son mu? Hiç sanmıyorum. Eğer ölümden sonra hayata inanmıyorsan ve ölümden sonra hayat yoksa benim görüşümde olan biri bu dünyada adaleti sağlamaya çalışacaktır, inançlı birinin düşünmesi gereken, zaten ölümden sonra hayat olduğu için bu adaletsizliği önlemekte bir iş yapmaması gerektiği olur. Yani benim görüşümce ölümden sonra hayatın olmayışı nihai bir adalet sağlayıcıyı ölümden önce getireceği görüşüdür, dinin ahlaksız kişilerin ahlaklı gibi görünmesini sağlamasını es geçersek, Eğer ölümden sonra hayata inanmıyorsan ve akla sahipsen, adaleti bu dünyada sağlarsın. Bu dünyanın suçunu gelecek dünyaya aktarmazsın. Eğer dünya : ölümden sonra adalete inananlar yerine, bilinçli şekilde ölümden sonra hayata inanmayanlar ile dolu olsaydı, insanlar arasında ölümden sonra adaletten medet umanlar azalmış olurdu ve dünyadaki adalet daha sağlanabilir olurdu. Hiç değilse benim düşüncem bu yönde...
Üstelik ölümün mutlak son olması her durumda daha akılcıdır. Düşünsene, cennettesin, her istediğin oluyor. Her istediğini yaptın. Her türlü zevki tattın ve bunu defalarca yaptın. Bir yerden sonra artık hiçbir şey zevk vermemeye başlamayacak mıdır? Sonsuzluktan bahsediyoruz... Tüm dünyevi zevkleri tattıktan ve bunu sayısız kez yaptıktan sonra, yapacak hiçbir şeyiniz kalamadığı zaman ölmek istersiniz. Ölüm olmasaydı, onu bizler yaratırdık buna emin olabilirsiniz. Elinize bir kağıt-kalem alın ve sayfanın başından sonuna kadar "9" yazın: "999999999999999....." diye.. Bu kadar zaman yaşadığınızı veya acı çektiğinizi düşünsenize... Ben, yaşamın bir sonunun olması gerektiğini aksi takdirde yaşanamaz bir hal alacağını savunuyorum. Ölüm olmalıdır.
Ve son olarak eklemek istediğim bir şey var, istersen öldükten sonra para ağacından istediğin zaman para alacağına inanabilirsin. Muhakkak para alamamak daha kötü olurdu. O halde para ağacı var demeli miyiz? Sırf bizi mutlu ediyor diye veya olması durumunda daha iyi sonuçlar verecekse bu olmak zorunda mıdır? Elbette hayır. Bu olay için bir örnek vermek gerekirse iki çocuk düşün; biri diş perilerine inansın diğeri inanmasın "iyi de düşünsene diş perisi yoksa dişlerimiz yok olup gidecek, fakat benim dediğime göre tüm dişlerimiz bize para olarak geri dönecek. Sence de bizim dişlerimizi para yapan bir diş perisine inanmak daha iyi değil mi" derse, elbette diş perisinin varlığı iyi sonuç üretecektir fakat bu onun olduğunu göstermez,tıpkı cennete cehenneme inanmak veya varlığının daha iyi sonuçlar vermesi onun olduğunu göstermeyeceği gibi.