öldük, ölümden bir şeyler umarak.
bir büyük boşlukta bozuldu büyü.
nasıl hatırlamazsın o türküyü,
gök parçası, dal demeti, kuş tüyü,
alıştığımız bir şeydi yaşamak.
şimdi o dünyadan hiç bir haber yok;
yok bizi arayan, soran kimsemiz.
öylesine karanlık ki gecemiz
ha olmuş, ha olmamış penceremiz;
akar suda aksimizden eser yok
--spoiler--
"Bir şiiri okuduğumuz zaman, hayata veya ölüme, vuslata veya hüsrana, her neye dair olursa olsun, her şeyden evvel bize haz vermeli. Ben şahsen Ölümden Sonra şiirimi büyük bir haz içinde yazmışımdır..."
--spoiler--
bir şiire ilk dize olamayacak kadar muhteşem bir dizeye sahip şiir. bu şiiri ilk okuduğumda takılıp kalmıştım bu dizeye. hafızasında şiir için yer ayıramayan bir edebiyatçı olarak unutmadığım ve unutulmazlara eklediğim dizesi;
hesap var . unutulmamalı. hazırlıklı olmalı azda olsa. hepden terketmemek gerekir. hesap olmaması imkansız nedeni ise dünyanın başıboş yokluğa gitmesi ve insanın ise rasgele dünyada bulunması muhaldir. son din islamdır. yolumuz aÇık ola.
Bugüne kadar toplam milyarlarca insan öldü gitti,ve hiçbirinin nereye gittiği bilinemedi.Bu sebeple geçmişteki atalarımız ölüme anlamlar yükleyerek çeşitli mitolojik hikâyeler oluşturdular.Böylece ölüm sonrasını delirtecek derecede kafaya takmaya gerek duymadılar.
Ölümden sonrası bilinemez.insanlık ne kadar gelişirse gelişsin ölümden sonrasını hiçbir zaman öğrenemeyecek.
Peki normalde et parçası gibi gözüken ama 100 milyar nöron hücresinin saniyede elektronlarla bilgi işlem yaparak düşünme fonksiyonunu harekete geçiren beyin özelliğini kim yarattı. Doğa ana mı?
Varolmadığını anLamak. Çünkü önce nesne ve "diğer" yok görünecek. Kişi kendisini de yok sanacak sonra var oLduğunu öğrenecek. Ancak herşey son fotoğraf kadar olacak. kişi hareketi öğrenirse, kendi kuracağı Bi evreni ve yaşayışı oLaBiLir.*
