kaybedecek bir şeyi olmamak. yaşarken yeterince mutlu değilsindir zaten, acı çekiyorsundur hatta. öyle ufak bir şey de değildir, kurtuluşu da yoktur. belki sonsuza kadar tutsak kalacaksındır, ölmeyi yeğlersin.
Ölüm degildir korkulan, alis korkulan ölümden sonrasidir. Ne olacagini hic bilmedigin ebedi bir hayat. Ne kadar cennet/ cehennem, seytan/ melek diye , daha biz cocukken bize anlatilan seyler ne varki biz insanoglunun aklinin ala bilecegi seyler degildir.
Dogmak kadar ölmeninde dogal oldugunun bilincinde olmak kimi zaman ölüm korkusunun önüne gecmeye yardimci olamiyor.
Ama bir söz vardir ölümü düşünürsen anı yaşayamassın diye, eger gercekten bu ölüm korkusu insaninin hayatindaki seylerden zevk almamamasina sebep oluyorsa o zaman bununla ilgi kesin bir psikolojik destek almasi gerekir.
elbet başına gelecek olan bu gerçeği kabul etme durumu.Sonsuza kadar yaşayacağını düşünenler hayatlarının çok kısıtlı bir bölümünde mutlu olabilirler yalnızca.Çünkü hayatlarının uzun bir bölümünü ''ölümsüz'' gelecekleri için plan ve altyapı oluşturmakla geçirirler.Daha her şey yerine oturmamıştır fakat o an anlarlar hayatın sonsuz olmadığını,düşüncelerinin en ücra köşelerine attıkları ölüm yaklaşmıştır.Korkuları,hissettirmeden soğuk bıçağını kemiklerine dayadığında ölümden korktuklarına pişmanlıklarını hissetmeye dahi zamanları kalmamıştır.Aksine ölümden korkmama durumuna ulaşabilmiş insanlar mantıklı ve zihnen daha sağlıklı bir hayat yaşarlar.Yalnız arada bir çizgi vardırki onu tutturmak en önemlisidir.
korkunun, ecele faydasının olmadığını çözen insandır. herkesin bir gün zaten öleceği gerçeğini kabul etmiş ve bununla yaşamayı öğrenmiştir. en iyisini yapmış, kendisini tebrik ederim.
