Ölümden sonrasını bilmediği için korkan insandır. Kimse öldüğünde ne olacağını bilemez. Her insanın içinde az da olsa ölüm korkusu vardır. insan iki kere ölür birincisi biyolojik olarak öldüğü gün, ikicisi ise bir kişi tarafından adının son kez söylendiği anda.
diğer tüm insanların ölümden korkutuğu gibi korkan insandır. ölümden korkmuyorum diyen adam net yalan söylüyordur ve artizlik taslıyordur. ölümden korkmak az çok beyni olan tüm canlıların ortak özelliğidir. ölüm korkusu hayatta kalma güdüsünü en iyi tetikleyen duygudur. tüm canlılar yaşamak için çabalar ölmek için değil.
Kiliste yaşayan biri olarak ölümden her ne kadar korksamda her gece bomba sesleriyle uyumaya çalışsamda burayi yatalak dedemi ona bakan ananemi asla terk etmem.
Korku insanın doğasında vardır. Ve en güçlü güdümüz korkmaktır. Zaten cesaret de koktuğunu belli etmemektir. Ölüm herkesin er yada geç tadacağı bir yemek olduğundan ondan korkmamak onu cesurca karşılamak gerekir.
ölümden sonrasının bilinememesinden ileri gelir. sonuçta hiçbirimiz tatmadık ve ölüp geri gelen birini de görmedik. olaya dini açıdan baktığın zaman da bilinememezlik vardır. zira hiç kimse ben kesin cennete veya cehenneme gideceğim demez diyemez. en azından ben diyene rastlamadım.
Her canlı ölümden korkar.Zaten korkmuyorsa o ölmüş demektir.Ölüm korkusu tatmayan insanlarda ölümü kabullenmekten bahsetmesinler.ölümden korkmanın kabul etmek veya dini inançla alakası yoktur.ölümden korktuğumuz için yaşarız.
ölüm duygusu olan insanla bu duyguya hiç sahip olmayan insan arasında, iletişimi mümkün olmayan iki dünyanın uçurumu açılır; bununla birlikte ikisi de ölür; fakat biri ölümünden habersizdir, ötekiyse bunu bilir; biri sadece bir anda ölür, ötekiyse sürekli ölmektedir.
genellikle bu tür insanlar da panik atak hastalığı mevcuttur. ölüm korkusu genellikle aşırı yoğun çalışma temposu, stres, bunalımdan kaynaklıdır. yenmenin yolları mevcuttur. en iyi yol ise tıbbi yardım almaktır.
unutulmaktan korktuğu için ölümden korkanları olduğu gibi, insanların; toprağın altında olacağını düşündüğü için, daha yapacak çok şeyi olduğu için, geride bıraktıklarını üzeceği için korkanları da mevcuttur.
ama o an geldiğinde daha karpuz kesecektik demenin ne azraile ne de ölümden korkana faydası dokunacaktır; en iyisi kaçınılmaz sona hazırlıklı olmaktır...