son zamanların gözdesidir. ayrıca türkiye'de siyasetin ne kadar dibe vurduğunun da göstergesidir.
siyasi partilerin bir kısmı çalmakla uğraşmakta, diğer kısmı çalanla uğraşmakla meşgul olduğu için bu hale geldik bence. yalandan arada bir hizmet açılışı yapmakla, olur olmaz vaatler vermekle de iş yürümeyince siyasi bir tıkanıklık oluyor ister istemez.
berkin elvan'ın * ölümü bir taraf için, burakcan karamanoğlu'nun * ölümü ise diğer taraf için malzeme yapılmakta.
bir taraf berkin'in ekmek almaya gitmediğini, eylemci olduğunu, diğeri burakcan'ın berkin için yürüyüş düzenlendiği gün öldüğünü fakat berkin kadar konuşulmadığını, bu yüzden hakkının yenildiğini iddia ediyor. manyak mısınız lan siz? öldü bu gençler! yaşamlarına doyamadan öldüler. biri çocuk yaşta, diğeri genç yaşta öldü. arkalarında acılı birer aile bıraktılar. çocuklarının mezuniyetini, iş sahibi olduğunu, evlendiğini görmeleri nasip olmadı. ateş düştüğü yeri yakar. biz ne desek boş ama ölüm üzerinden siyaset yapılması, ölen kişilerin ve ailelerinin siyaset için malzeme olması adiliktir.
berkin elvan ı zihinlerde tazelemek için ölümünden iki gün önce 15 kiloya düştüğü haberleri yapıldı. sonra aradan iki gün geçti berkin elvan öldü. daha sonra da yaygarayı kopardılar. bence ölmeden iki gün önce yaşam destek ünitesinin fişinin çekilmesine karar verildi ve 15 kiloya düştüğü haberleri yapıldı. iki gün sonra da fiş çekildi. sonra da aslında berkin elvan ın ölmesinin kendileri için bir şey ifade etmediği yığınlar sokaklara çekilmeye çalışıldı. maksat siyasiydi berkin ise bahane. ama doğru ama gerçek bir de ekmek olayını kullandılar olayı duygusala bağlamak için.
yaşı küçük birinin ölmesi daha çok ilgi çekerdi. neyse dün ise liseli veletleri sürdüler piyasaya şöyle gençten birileri ölürse çok işlerine gelirdi. bunu da kullanır olayları tırmandırabilirlerdi. hem gençtiler ateşliydiler. ateşi harlamak kolaydı. kitleleri aralarına koydukları provakatörlerle daha çok şiddete sevk edebilirlerdi. ve kan akmasını devam ettirebilirlerdi. peki niye? elbette ki pis siyasi emellerini gerçekleştirmek için. daha çok kan ve ölüm istiyorlardı kan içiciler. bu memleketin çocuklarının zihinlerine girerek onları kullanıp pis işlerine alet etmekte pek mahirdiler. insan yığınlarını oradan oraya sürüyorlardı twitter ile tahrik edici haberleriyle, köşe yazarlarıyla. beyin ise yazıyla, görsellerle istenilen şekilde programlanabilen bir makinaydı. bunlar da yıllarca bu ülkenin gazetelerinin köşe başlarında bu programcıları tuttular. ve bu toprakların çocuklarına ihanet ettiler.
ihanetin bedelini ödemedikçe kudurdular kudurdular kudurdular. ancak kuduz olduklarını anlayamadılar. birileri çıktı bunların millete zehrini bulaştıran kuduzlar olduğunu anlatmaya başladı. anlattılar anlattılar anlattılar. bu kuduzlara konan teşhisi duymayan kalmadı. birçokları şimdi bunları tanıyorlar. birileri de tanımamakta ısrar ediyorlar ısırıldıklarını bile anlamadan.
sonuçta bu ülkenin belini bir daha bükemeyecekler. millet uyandıkça can havliyle saldırıyorlar. nereye kadar saldırabileceklerini göreceğiz. gelen karşılığı da tabiki. bu toprakların kardeşliğini bozamayacaklar. daha çok bütünleşecek millet daha sıkı birbirine sarılacak. bu cendereden hep beraber çıkacağız. bu millet şanına yakışır şekilde yaşayacak. paraya tapan şeytan uşaklarını kahrolacak hınçlarından. onlar nasıl kinle "zulüm 1453 te başladı" diyerek bu millete kinlerini kustular. böylelikle de açığa çıktılar. karanlıkta kalanların üzerine ışığın tutulacağı zamanları heyecanla bekliyoruz.
kullanamayacakları ölüme üzülmeyen ya da şöyle diyeyim üzülmüş gibi yapmayan yamyamlarla dolu ülkemiz. reklam değeri taşımayan bir ölümse umurlarında değil ama kullanıp kaos çıkarmaya müsait bir ölümse ellerini ovuşturuyorlar.
yapılan şeyi siyaset diye nitelendirmek yanlış olur bu tam bir iğrençliktir. bunu yapanda siyaset yapacak nitelikte ve kişilikte bir insan değildir olamazda.
