ölüm. kötü bir şey. iradenin belini büker. ölüm düşüncesi beni dehşete düşüren bir konudur. ben tanrıya iman eden biriyim.
öldükten sonraki -klasik islamcıların dediği- kabir hayatına şüpheyle yaklaşıyorum. hatta yüzde 90 oranında inanmıyorum.
toprağa atıldıktan sonra çürüyüp gideceğiz. ne kalp ne de hatırlayan, acı çeken beyin kalacak.
hani beyin ölümü gerçekleşti kalbi durdu derler ya işte bu gerçekleştikten sonra bile belki kısa bir süreliğine "benlik" dediğimiz şey beyinde varlığını sürdürebilir. Etrafa bağırır, söver ama sesini duyuramaz. Fakat beyin çürümeye başlayınca yok olur gider. bu sadece varsayım. kabir azabı denen şeyi anlamaya yönelik tahmin.
Düşünen, hatırlayan, 5 duyu ile hisseden beyindir. Ruh denilen şey hakkında bilgimiz yok. Doğmadan önceki hiçbir şey hatırlanmaz hatta anne karnı bile hatırlanmaz. Ameliyat olunca narkozun etkisinde kalınca hiçbir şey hatırlanmaz, hissedilmez göz kapanır ve açılır her şey biter. Ruh bir şey hatırlamaz. Ruhun ne olduğunu bilmiyoruz. Peygamber'de bilmiyordu.
Fakat ikinci dirilişe inanıyorum. Nasıl olacak bilmiyorum. Geçmişi, eskiden işlenen günahları hatırlama faslının nasıl olacağını da kavrayamıyorum.
