ruzgar yaninda surukluyor gecenin sessizligini
yavasca bu karanlik mezarliga suzulurken
kendini olumlu gozlerden saklayip
usulca salliyor agaclarin kurumus dallarini
sadece o goruyor mezarlari bekleyen lanetli golgeleri
olu bedenleri soguk toprakta hapis tutarlarken
yasli, carpik parmaklarini her yana uzatip
sariyor gokyuzune uzanan kararmis mezar taslarini
özellikle birinci parçası çok güzel ve gazdır. zira ülkemizdeki birçok metal müzik müdaviminin belkide duyduğu ilk brütal söz öbeği : hiç ölmeyi diledin mi? dir. elleri öpülesi grubun aşmış, yardırmış sözlere sahip şarkılarıdır kısaca.