ölüm diye bir şey yok saçmalamayın, cahilliğin daniskosudur bu. siz hiç ölen insan gördünüz mü? bir şey yazacağınızda lütfen oturun bir düşünün hocam ya, ölürken de böyle bir şey yok dersiniz zaten. teallam ya, gece gece söyletiyorsunuz bunları.
(bkz: ya siktir git bi çay koy)
her yaşamın bir sonu olduğuna inan gayet normal fanilerdir. bir örnek; dedemin ölüsünü kendim yıkadım,kefene ben koydum mezara ben yatırdım üzerini de ben örttüm toprakla.ama kendisi hala yok ortalıkta.
hayatın sadece algıdan ibaret olabileceğini bugün bilim ortaya koymaya başladı.
mesela madde, etraftaki herşey aslında karanlıktır (full saydam, güneş bile), bu zihinde renkli görünüyor.
görme işlemini zaten göz gerçekleştirmiyor.
göz arkasındaki retina arkası bölümdeki hücreler, bir çeşit elektrik dalgası gönderir ve görüntü beyinde oluşur. küçücük bir noktada, beyinin arka tarafında.
dolayısıyla, bu maddenin bir algıdan ibaret olduğunu gösteriyor, bir illüzyon.
ateistler madde mutlak derlerdi, bu ise, maddenin algıdan ibaret olduğunu gösterir.
beyinde bir madde olduğuna göre (ölmüş birinin beynini çıkarın bakın isterseniz * ) , buda bizi ruh denen şeye götürür...
insanların belirli bir yaşa gelince veya hastalık, kaza gibi sebeplerden dolayı öldüğünü, ciddi ciddi gömüldüğünü zanneden cahiller var. yani adamların tüm vücut fonksiyonları duruyormuş ve akabinde cesetleri de tam da bu yüzden çürüdüğü için gömülüyor veya yakılıyormuş filan.
manyak mısınız lan; insanların öldüğü filan yok; rol olum o; tiyatro yani. sen kaç tane ölen adam gördün ki? ciddi ciddi gömüldüğüne şahit olduğun kaç adam var ki! saçmalamayın lütfen. lafı da ölmedi kalbimizde yaşıyor klişelerine bağlamıyorum tabii.
insanların gerçekten öldüğü yok aslında; çoluk çocuk doğru yoldan sapmasın, şaşırmasın diye büyüklerin uydurduğu masal bu. gerçekten ölen var mı mesela aranızda? yok. eee o zaman? ayık olun bebeler, ehe.
