ölüm ayrılık değil, kavuşmadır, ölüm bir mekan değişikliğidir, baki bir meyveyi sünbül vermektir.
toprağın altına girdiğimizde bir daha güneşi görememek, şimdi soluduğumuz havayı soluyamamak, yediğimiz güzel yemekleri yiyememek, sevdiklerimizden ayrılmaktan ziyade kabrin arkasında bizi bekleyen asıl dostlarımıza kavuşmaktır. bizim asıl sevdiğimiz insanlara belki anne babamıza, dostlarımıza kavuşmaktır. her şeyden önce resulullah'a kavuşmaktır.rabbimize kavuşmak için atılan bir adımdır.
ölümü düşünen ise dünya sevgisinden be bağlanmaklığından kurtulur ve ahiretine ciddi çalışır.
Sadece bilinmeyen, gorunmez oldugu icin hayattan ayri algilanmaz mi olum? Hayat gorulenin otesinde bi sonsuz dongu, dunyadaki yasam bu dongunun icinde baska bir boyutun(hayatin) olumuyse, olumun de bir hayat oldugunu dusundurur.
bizim için ne ifade ettiğini bilemem ancak benim için pek korkutucu değil. elbet yaptıklarım için ceza çekeceğim ama sanki ölüm insana bir rahatlık verirmiş gibi geliyor. kontratım bittiğinde gidip göreceğim bakalım nasılmış...