anladım
ölümün soğukluğunu
ve yalnızlığını
tek başınasın
ağlasanda boş
dört duvarın arasındasın
ve yalnızsın
şimdi kaçamazsın
ölüm seni
derin bir sesizlikle bekliyor
ölüm seni bekliyor.
sadece onun sesini duyabiliyorsun
ve korkuyorsun..
neden korktuğunu bilmeden
belkide onu kandırmaya çalışıyorsun
ama o hiç kanmıyor
ve yanı başında beklemeye devam ediyor.
aslında ölüm beklemez, biz onu bekliyoruz içten içe... geleceği kesin olsa da gelmeyecek gibi yaşıyoruz. insan oğlu olarak fazla nankör ve fazla rahat değil miyiz?
