Akşam olunca kuşlar dönerken bir hüzün çöker dolar gözlerim
Issız ovaya yağmur inerken bir hüzün çöker dolar gözlerim
Kim aramış kim bulmuş dertlerine çare
Ölüm allah ın emri ayrılık olmasaydı
Gün batısında sular kararır
Bir hüzün çöker dolar gözlerim
Karlı dağlardan aşan yollarda
Bir hüzün çöker dolar gözlerim
Kim aramış kim bulmuş dertlerine çare
Ölüm Allah ın emri ayrılık olmasaydı
Yıllarca seni bekledim durdum
Göç vakti geldi artık yoruldum
istemem tatsın aşk acısını her kim anarsa Barış adını
Kim aramış kim bulmuş dertlerine çare
Ölüm allah ın emri ayrılık olmasaydı
her ölümün ardından onu bir daha göremeyecek olmanın verdiği üzüntüyle söylenen cümle, rahmetli barış manço'nun şarkısında geçen vurucu söz.
(bkz: ölüm allah'ın emri)
sabahlar olmasaydı
çiçeğim solmasaydı
ölüm allahın emri
ayrılık olmasaydı..
evet bir dönem evde yer olmadığından ev arkadaşlarımdan birinnen aynı odayı kullanmak zorunda kalmıştık. ve ki her sabah uyanıp yataktan çıkarken bu şiiri okurdu güneşe doğru bakıp. yatağını çok sevip de okula gitmeye mi kıyamazdı yoksa okulu çok sevip yataklı saatlere mi sitemkardı bilemedim bir türlü. hem nerden bilecem olum o uyandığı saatte ben de uyanmaya çalışan derin ızdıraplara gark hallerde oluyodum zaten. o şuurla ne anlaşılır? bu kadar hatırladığıma şükredin .. *
