toprağa verilmemiş, helvası kavrulmamış, ardından mevlüdü okunmamış, şakacıktan ölmüş insandır.
Yani kafasına göre takılır, bazen ölüdür bazen canlı.
Her daim Oy kullanabilir kabiliyette olsa da, her ölüm yıldönümünde anılır, ruhuna yemek verilir, dua okutulur.
Yani "oy kullanabilen ölmüş insan" olmak eğlencelidir ve kutsaldır.
Hatta Allah' in lütfudur.
Bir varmış bir yokmuş değil, bazen var bazen yok olmaktır.
Dur bi Fatiha okuyayım arkalarından diyorum, bi gülme geliyor yahu, iyi mi?!
