küçükken ürkütücü gelirdi birisinin ölmesi. birisi ölüp tabutla mahallemize geldiğinde bile içim hırpalanırdı. sonra sonra, ölüpde yerde kefene sarılı yatanları gördüm, yanımda ölenler bile oldu. ve zaman öyle bi geçtiki, yıkadım en sevdiklerimi. ölülerden korkmayınız.
Her canlı ölümü tadacaktır.
Zor bişeydir. Gördüğünüz simayı son görüşünüzdür büyük ihtimalle. Artık ondan, sizden kalan tek şey fotoğraflar ve huzurlu anılar olucaktır. Keşke hepimiz aynı anda ölsek.
Belki 1 gün önce belki 1 Saat önce sizinle gülüşüp konuşan birinin öldüğünü görmek sen konuştukça dürttükçe tepkisizliğini soğukluğunu görmek ürkütücü.
en başa annemi yatırmışlardı tuhaf bi gülümseme var gibiydi yüzünde kaşı patlamış orası morarmıstı
yanında babası vardı onun yanında diğer dedem onun yanında babaannem onun yaninda amcam ve yengem
garip bi biçimde amcamın ve yengemin yüzü birbirlerine dönüktü bariz gülümsüyolardı
2 gün sonra da babamı gördüm yüzünde pişmanlık, acı gibi bi ifade vardı elinin biri yumuk kalmıs elmacik kemiği de kırıktı
ondan sonra bikaç defa daha gördüm ama babam gibi etkilemedi hiçbiri.
ölü görmek illa insanlar için geçerli olacak değildir. herhangi bir canlının ölüsü de olabilir. kendi türüne ait birinin ölüsünü görmek sonucu daha ürkütücü kılmaz. ölü görmek olası bir sonuçtur. insan doğar, büyür ve ölür. diğer canlılarda aynı süreci yaşar.
siz görünen ölülerden değil, görünmeyen canlı ölülerden ürkün bence.
ifrit bedeninize sahip olup ölmemek için can çekişiyor olsa idi eğer. hangi köşeye sığınsam diye bakardınız.ölü görmek, besin piramidinin en üstündekilerinin sık sık karşılaştığı hederedir.
bir akbaba mesela. ölü görmek için yaşayan bir canlı. *
hayatımda bir kere gördüm. babannemin annesi çok iyi bir insandı, ölmeden önce bir süredir demanstan kimseyi hiçbir şeyi bilemez olmuştu. vefat edince morgda son bir bakayım dedim. korkunç değil aksine huzurlu duruyordu. bu hayatta ölüden değil, diriden korkacaksın.
