Asap bozukluğunu katmerleyen denyonun önde gidenidir.
Sağolsundur, iyidir, gelmiştir, taziye dilemiştir amma ve lakin etiyopya' dan göçmüş gibi, o su börekleri dilimini, löööp löööp ağzına tıkmasaydın be teyze!
Bir de çay yok mu demez mi?!
Taziye evini, babasının lokantasıyla karıştırdı zaar!
Şu yaptığını, eşşeeek yapmaz afedersin!
Edep yahu!
En son böyle bişey yaşadım. Ölü evine taziyeye gelenler kürttü ve neden 3.helva tabagini vermediniz diye arbede çıkardılar mk. Annem helvasini bile yemeden alin siz yiyin diyerek onlara verdi artık kadincagiz.
Ölü evinde pide yiyip ayran içip sohbet etmek ne bileyim değişik. Kim ölmüş kim kalmış önemli değil biz yaşayak önemli olan bu bakış açısıdır. Geriye kalanlar yansıması.
Amlarına konulası insanlardır.
Geçen sene babaannem vefat etti, gittik Antep'e...
Şimdi bunlarda şöyle bi olay var. 3 gün taziye evi. Gelip gidiyorlar devamlı. Belediye her mahalleye yapmış, eve sığılmaz diye tuttuk orayı. Alt kat kadınlar üst kat erkekler falan...
Neyse. Yine bu zamanlardı, Ramazan ayıydı. Çayı, kahvesi, iftar yemeği falan derken 3 gün sabah akşam bu yeme içme işine koşturduk.
4. Gün de Mevlüt varmış. Yine oradayız. Yok Mevlüt yemeği Yok Mevlüt bilmemnesi... yok dua okuyacak hoca getir, yok anasının amı kadar lahmacun, pilav yaptır ayran bul...
Ya orospu çocukları bizim acımız zaten büyük, 4 günümüzü sizi doyurmakla geçirdik.
4. Günün akşamı artık kendi kendime dedim ki;
'Ulan babaannem öldü biz bunun için buradaydık değil mi?' Asıl mevzuyu unutturdular bize. Evinizde yiyin gelin sikeyim öyle geleneği de.
bunlar iki türlüdür birisi aman gelmedi demesincilerdir. diğer tür ise beleş yemek yiyip ağzının ucuyla dua edenlerdir ama ikisinin aklında da sadece acaba yemekte ne var ve yemekten sonra çay var mı sorusudur. kısacası insan görünümlü ne olduğu belirsiz yaratıklardır. uzak durunuz böylelerinden.
