böyle insanlarda vardır genellikle helva yerken espiri yapma arzusu tavan yapar.
-niye gülüyosun evladım ?
hani mezarda toprak attıkya
-ee
niyazi amcanın gözüne kaçmıştır kaşıyamazda şimdi öldüya o bakımdan hahahaha,,,
(bkz: şeytanın dürtmesi)
şaşırmıştır kendisi. orda insanların canı yanarken saçma salak gülmeye ya da güldürmeye çalışmak ne kadar aptal gereksiz bir amaçsa, kendiside öyle gereksizdir. oraya insanların acısını paylaşmak, anlamak, allah rahmet eylesin demek için gidiyorsan,efendi gibi takıl, acıya ortak olup baş sağlığı dileyip çıkması gerekenidir normali.
ölümün üzünülmeyecek bir şey olmadığının farkında olan insandır. herkes ölümün son değil sonsuz huzurla dolu bir hayata açılan bir kapı ve özüne dönen bir başkalaşım olduğunu bilse cenazeler düğün havasında geçerdi.
densiz insandır.
evet öyle durumlarda şeytan adeta insana baskı yapar, kişinin içinden gülmek gelir, ufak ayrıntılara takılıp hiç olmayacak şeyler ona komik gelir. lakin orası ölü evidir adı üstünde. yani espirinin ne yeri ne de zamanıdır.
