hatırasına duyulan saygı kendisine duyulan özlemdir. lakin olurda gecenin bir vakti arayanın o olduğunu farkederseniz bir anda yüreğiniz ağzınıza gelir... korkarak açtığınız çağrı bir anda duyduğunuz ses onun sesi gibi gelse de aslında daha önce telefon rehberiniz karıştığı için onun adına gelen başka bir numara olduğunu anladığınızda derin bir ohh çekersiniz. gayette yaşanmış bir hikayedir.
Dedemde yoktur. Daha evvel bi kaç kez rehberden ölen arkadaşlarının numarasını sildirmiştir. Belki de aranmaktan ya da daha fenası yanlışlıkla arayıp cevap almaktan ürküyor olabilir.
Belki bir mucize olur da günün birinde yine arar bekleyişidir o.
hatta varsa ondan gelen mesajları da tutarsınız. Ara ara girip hangi tarihte kaç dakika konuştuğunuza da bakıp acaba 1 saat sonra öleceğini bilseydim ona ne söylerdim diye düşünürsünüz. Böyle şeyler işte.
ulan çıkıp bi mesaj atarsın.
belki yine ödemeli ararsın.
kızarım sana yine de açarım telefonu.
hayıflanırım sana.
oldu mu zamansız gitmek?
yakıştı mı geride kalanları üzmek?
zorlama silemiyorum ismini.
takılıyor gözlerime.
ardından ağlamayan ben çaresiz.
ıslak gözlerle yine kızıyorum sana.
zorla sildirme ismini.
eliniz her gittiğinde, ihanet ediyormuş hissine kapılmaktır. geçen sürenin uzunluğu, kısalığı önemli değildir. üzerinden yıllar geçse de, gsm operatörü o numarayı hiç tanımadığınız yeni bir kullanıcıya tahsis etse de, o numara öylece dururken telefonunuzda biraz olsun iyi gelir insana. sanki hiçbir şey değişmemiş gibi kendinizi kandırmanıza yardımcı olur. zordur.
