Uyumaktan daha huzurlu olacağını düşünüyorum.. En azından kıyamete uyanana kadar.. Sıratta köprüden atlama planım var ama du bakalım hayırlısıyla bi oralara gelelim hele..
Geri dönüşü olmayanlardandır. Ölüm öyle kolay bir şey değil aslında. Her ölüm çok erkendir bence. Her gün ölüm kalım savaşı veren onca insanlar var, ya kanser ya başka bir hastalığı olan. Bence insanlar ölümün eşiğine gelmedikçe yaşamın değerini pek farketmezler ya da anlamazlar. Ölüm ile karşı karşıya geldikleri ana kadar. Ölümü seçebildiğiniz an size kolay gelebilir, lakin ölüm sizi seçtiğinde, hazır olmadığınız o an yakaladığı zaman, işte o zaman çok zordur. Bütün sevdiğiniz her şeye veda etmek, bir gün onları bir daha görememek yada yok olmak duygusu adaletsizlik gibi gelebilir. Bununla sevdiğiniz bir insanın karşı karşıya olduğunu gördüğünüz an da çok zordur. Gün ve gün onların eridiğini görmek, parça parça olduklarını görmek sizden de bir şeyler alır götürür. O yüzden her canlı yaşadığı anların değerini bilmeli bence. Her nefes bir hediye olabilir bazılarımız için. Her saniye öyle anlamlı öyle özel olabilir. Örneğin meme kanseri bir annenin 4 yaşında çocuğunun her an annesine sarılması gibi. Ölümü kaçamak sanıp sorunları ile yüzleşemeyen insanların bu tabloyu düşünmesini tavsiye ederim.
Mezarlıktaki yaşam için başlangıç. Yatay konumda. Doğumda ilk alınan nefesin bitim anı. Geriye ne kaldı belirsiz. Bir süre sonra yokluğunu kimse fark etmeyecek.