hüzünlü bir olay. her bir insan öldüğünde yüzlerce kayıp masal bırakır arkasında. gerçekleşmemiş hayaller, hiç bilinmeyen hayal kırıklıkları, söylenememiş sözler, ödenmemiş kredi kartı borçları..
ağıtlar, gözyaşları, her yıl bayramlarda mezarınız başında ağlayan bir kadın.
bazen bu dünyaya miras bıraktığınız pislikler çıkar gün yüzüne, artık saklayamıyor olmanızdan dolayı. temizlemek yine sevdiklerinize düşer. ne olursa olsun, sizin yarım kalan işinizi tamamlamak bile onun için bir rahatlama olacaktır.
bazen de arkanızda mutlu , iyi insanlar, zenginlikler bırakırsınız. sevdikleriniz sürer bu iyiliğin sefasını. ama belki kendini sizin pisliğinizi temizlerken hissettiği kadar mutlu hissetmeyecektir, "o da burda olsaydı" diyip hüzünlenecektir.
zaman, elbet. herşeyin ilacı. sabahları denize oturan sis gibi, hızlıca kaybolacak hatıranız. ruhunuz, hafif bir rüzgara kapılıp, dağılıp gidecek o an. ve gerçekten ölmüş olacaksınız.
gün gelir, bir sohbette adınız geçer öyle üstün körü. sizi hiç tanımamış görmemiş torununuzun torunu merak eder, "acaba nasıl biriydi" diye.
gök yüzünde o ana kadar görülmemiş bir yıldız parlar hafiften. ve sonra kaybolur.
çok çok düşünülmesi gereken muhteşem bir konu aslında.
bir yaşayan canlı için ölmek neyi ifade eder ? biyolojik trafiğin bitmesi mi ? düşüncelerin sonlanması mı ?
yoksa yeni bir hayata başlamak mı ? ya da bunlardan hangisi daha gerçekçi ?
ölmek yeni bir bedende yeni bir hayat kadar karmaşık mı ? yoksa hiçbir şey olmamış gibi dirilmek mi ?
neden ölmekten korkan insan eğer eminse yeniden dirileceğine ? bu iki yüzlülük neden ?
en temel içgüdümüz olan üremek ve doğurmak bunun belli başlı sebebi olabilir mi ? öleceğini, yok olacağını bildiğin için senden bir parça daha getirip kanını, canını devam ettirebilmek.
basit hayatların zor eylemleri ölmek. aslında en doğal olan ama en sıradışı gelen.
Dünyada ektiklerini yukarida bicmektir ölmek dediğin ..
Burada hazırladığın cennet / cehenneme orada kavusmaktir . Uyanıştır , kabullenistir ve bazen de pismanliktir yapılan yanlışlardan.. eve , ait olunan yere gitmektir ölmek .
Ölüme yaklaştığınız anlarda hissettikleriniz daha enteresandır. Salt bir pişmanlık kaplar nedense insanın her yanını. Kimi zaman ulan daha çok gencim,kimi zaman da şimdi ölmemeliyim cehennem riskim var günahım fazla dedirtir insana. Bir de kötülük yaptığın ya da varsa hakkını yediğin dostların gelir aklına. Geçen gün ben de spordan sonra bir ton cips yedim ve iğrenç içecekler içtim, karnım normalin üç katı şişti, ağrımaya başladı. O gün ölecek gibi oldum oradan biliyorum bunları. Evdekilerden arka fona acıklı müzik istedim ama az kalsın direkt öldürülecektim bu istek yüzünden.
ha deyince olmaz.
bir kurtuluş değildir ama işin bir olur yanı yoksa? ölmek hem zorduk hem de kolay. zaman olarak bilinmezliği onun gizemidir. tuhaftır ama ölümün en güzel yanı, tam tarihi kestirememektir. tarihi bilseydik bir anlamı olmazdı ki. bu dünya çok sıkıcı olurdu. en azından bunun icin teşekkürler tanrım, canımı şu aralar almasan da.
asla son olarak görülmemesi gereken bir eylemdir. daha çok sonsuzluğun başlangıcıdır. ne olursa olsun, ahiret var yada yok dünyada 'canlı' olarak geçirdiğin süreden çok daha canlı olacağının garanti olduğu bir zaman diliminin başlangıcıdır.
bedenin canlılığa son vermesi, dünyadan ayrılmak hücrelerinin toprağa karışması bir bitkide hayat bulmak, doğadan aldıklarını doğaya geri vermek, Ruha ne olacağı ise ancak ölünce anlayabileceğimiz, bir bitiş yada başlangıç yada yalnızca bir mola.
