ziya osman saba'nin bir siiri. dusundurur, saatlerce kafa patlattirir. bazilari da unutmak ister. ustune bi sigara yakilmasi tavsiye olunur, zira zihni acar; sifadir.
ÖLMEK KONUSUNDA
Ha üç gün önce, ha beş gün sonra
Geldiğin gibi gidişin.
Nereye gittiyse anan baban,
Peşinden kardeşin.
Bir yaprak dökümüdür dört yandan.
Bir dostun, sensinle ağlamış gülmüş.
Bir sabah gazeteyi açarsın ki:
Ölmüş!
Daha dün gibidir hepsi.
Evlendiğin gün çekilmiş resim.
Mesutsun bak, çoluk çocuğunla.
Geçti kaç mevsim...
Gençtin, dinçtin... hepsi bir zamanlar.
Nerede şimdi ağrın, sızın?
Yatakta mi yavaş yavaş,
Ya sokakta ansızın?
Birkaç bahar, bir o kadar kış
Ömürdü: uzun, kısa.
Ne ise göreceğin
Kısmet ne kadarsa.
Hangi yılsa o, hangi ayın hangi günü,
Saati çalınca, gelince sıran.
Nasıl yaşadıysa habersiz,
Nasıl öldüyse bunca insan.
