eğer hastaysanız ve atlatamıyorsanız. yalnızsanız, çevrenizde sizi sinir eden yavşak insanlarla uğraşmak zorundaysanız. çalışıyorsunuz ve birtürlü paranız yoksa, hayat boş ve tekrar eden bir boşluk hal almaya başlamıssa, en değerli varlık annenizi kaybettiyseniz biranönce ölmek için Allaha yakınırsınız ama o lanet azrail ölümü birtürlü getirmez. küfredersiniz azrailin anasına babasına soyuna sopuna. bu işi kendi ellerinizle bitirmek istersiniz ama o eller birtürlü gitmez ipe. o önceden hazırlanan darağacı tekrar sökülür. ölüm başka birzamana ertelenir. birtürlü ölüm vermediği için Allaha isyan edersiniz. ama çaresiz başkalarının korktuğu ölüm sanki sizden korkarcasına gelmez. lanet ölüm gel artık gel.
Borç batağına batmak ve çıkmaya çalıştıkça daha da batmak. iş yerinde mobbinge uğramak -ki mobbing nedeniyle intihar edenler azımsanmayacak kadar fazla- sevdiğin insanların tek tek eksilmesi ve konuşabilecek birinin yokluğu gibi sebepler, evet.
Ruhumuz biz yaşarken, bedenin içinde hapsolduğu olduğu için istediğimiz yere gidemeyiz.
Mesela Küba'ya gidip püro içmek, Sonra da tekneye binip miami'ye geçmek istiyorsunuz... fakat bunu yapamıyorsunuz.
Ama öldükten sonra bedenden ayrılan bir Ruh, dünya hayatında uzaktan hayalini kurduğu o yerleri bizzat ziyaret etme imkanını yakalıyor.
Çünkü ölüm beden içindir, ruh için değil.
(bkz: ruh camdır Allah camdan geçen ışıktır)
Tabi kabir azabı çeken lanetli bir ruh değilse...
