bir gıdım yaşama sevinci kalmaz içinde, anlamsız bir boşluk kaplar her yanı, her nefes zul gelir, her kolay zor gelir.
yani ölesin gelir, hem de, mümkünse herhangi bir çaba sarf etmeden, kendiliğinden ölmek istersin. doğum gününde bile gelir, patavatsızdır, pervasızdır, acımasız bir duygudur.
geldiği gibi de gitmez üstelik. seni değilse de, içinde bir şeyleri, bir yerleri öldürür. her gelişinde eksiltir seni.
her gelişinde daha güçlüdür.
yok'a dönüşmek, hiç'e karışmak, sessizliğe düşmek nedir anlarsın.
Farketmeden gelip geçiyor seneler
Yasadikça çözülen garip bilmeceler
Bu virane geçmisi gönlüm neden heceler
Belki de onlara dönesim geldi
Dilimin ucunda zaman beni sayiklar
Kagittan bir sandal dönmeyen uçurtmalar
Gönlümün bahçesine açilan patikalar
Belki de geçmise dönesim geldi
Dönesim geldi
Sabah bir sir gibi kopardi geceden
Herseyi anlardi gözlerim gözlerinden
Zamansiz ayrildi ellerim ellerinden
Şimdi ise onlari tutasim geldi
içimde sen vardin bilmezdim bildigini
Anlamazdim o zaman neden üzdügümü
Nasil da saklardim seni sevdigimi
Şimdi ise onlari diyesim geldi
Diyesim geldi
Çözdükçe dolasan bir yumaksin içimde
Sen geliyorsun kapilar açildikça
Gölgem gibi arkama bakindikça
Dönüpte sana kosasim geldi
Dudaklarim titriyor adini söyledikçe
Dönmek kolay degil içini bilmedikçe
Yasayacak gibisin kalbim durmadikca
Seni unutmak için (bkz: ölesim geldi)
herşeyin bittiği, dünyanın yıkıldığı, kimseye inancın güvencin kalmadığı bir gün söylenir muhtemelen. sonra bakarsın ki uğruna yaşanacak bir çiçek bir ağaç bir bulut daha kayarken dilek tutmadığın yıldızlar var. yaşa dersin, ölesin geldiysede yaşa.
içinizdeki acı öyle bir noktaya gelirki sonlandırmak istersiniz bunu. ne ilaçlar ne uyuşturucu nede alkol çare olmamıştır. her nefes alışınızda hisedersiniz göğsünüzde bir ağrı. zamanla geçer demelerine rahmen ilk günkü gibidir. geçmek bilmez bir türlü. çözümü bir anlıkta olsa ölmekte ararsınız.
ölümü tatmadan, ölesi geliyorsa insanın; yani canı ölmek istiyorsa 'ki tatmadan nasıl ister?' 'nasıl bilir ölümün ne olduğunu da canı ister?';
bulunduğu rahatsız edici durumdan kurtulmaya çalışmak için en azından kendini olmak üzere biri ya da birilerine, kendini acındırarak; acizliğinden faydalanarak kurtulmaya çalışmaktır.
