çocuklarını bu şekilde yetiştirip ellerine silah verip o düşman git vur diyen bir anne, babanın çocuğu öldüğünde ağlaması saçmalık. düşman diye gösterdikleri Türkiye Cumhuriyeti'nin evlatlarıdır.
edit:
istisna anneleri ise tamamen bu söylediklerimden ayrı tutuyorum.
başındaki sıfat ***** ne olursa olsun evladına ağlayan annedir. bunu aramızda anne baba olanlar iyi bilir. insan, evladı için neler yapıyor dünyada. nelere katlanıyor. evladı terörist olmak yerine hırsız olsaydı ve hırsızlık yaparken camdan düşüp ölseydi o anne yine ağlardı.
belki terörist olmak yerine onu doğru olana çekemediği için ağlıyordur bilemeyiz ki. ama canilerin oyunlarına gelip yanlış olanı seçse de o da candır ve bir ananın evladıdır. o adamın nasıl terörist olduğunu bilmiyorsak(kaldı ki çoğu kandırılmış, bir kısmı zorla terörist edilmiş kimseler de var aralarında) terörist deyip geçmek olmaz. o ağlayan anne istemez miydi ki evladı terörist olmak yerine doğru biri olmayı seçseydi de bu şekilde ölmemiş olsaydı.
aslına bakarsanız zerre kadar üzülmüyorum. hatta iyi ki geberdi diyorum. oğluna iyi bir eğitim ve gelecek verseydi diyorum. sonra empati yapmaya çalışıyorum. ve bu kadın zaten kendi eğitimsiz, çoğunun resmi nikahı yok, söz söyleme hakkı yok. elinden ne gelebilir. okuma yazma oranı sıfıra yakın bir kadın neredeyse. bu bir devlet ayıbıdır. bunuda kabul ediyorum. o coğrafyanın sosyo-ekonomik yapısıda çocuğuna bir gelecek hazırlaması için çok büyük engel. zaten bütün topraklar ağaların, aşiretlerin ellerinde. bu zamanda kölelik yaşıyorlar. ne diyeyim bilemiyorum sözlük. bu insanlarında aslında bir suçu yok. suçlu devlet.
eğer bir yerde hukuk yoksa, adalet yoksa, bir kısım insan kendini elit görüyorsa, üstün görüyorsa, ayrıcalık talebi var orada böyle annelerin fazla olması şaşırtmaz. anne yüreği işte, senin terörist gördüğün kişi onun evladı, canı, ciğeri. yok edilmesi, kafasına bomba atılması gereken iki insandan biri olduğunu düşünmeye devam edenler bu kanlı savaşın, bu zulmün değirmenine su taşımaya devam edenlerdir.
annelik iç güdüsünü kontrol edemeyen insandır. haklıdır. onun gözünde ölen çocuğudur. çocuğunun oralara gitmesini istememiştir belki de. ama ne olursa olsun sonuç değişmemiştir. giden cana ağlar ana dediğin. kendi canını toprağa koymaya ağlar. yaptığı işler aklına gelmez ya da düşünmez. belki terörist bir evladı olduğuna kendiside utanıyor belki de gurur duyuyordur bununla ama ağlama nedeni ya da ağlamama nedeni olmaz bu anne için. anne için gözyaşlarını tutmak imkansızdır kendi doğurduğu büyüttüğü bebeğini toprağa koymak. bebek katili bile olsa evlattır onun gözünde kendi bebeğidir.
(bkz: ana yüreği)
Bir annenin teröristte olsa çocuğu, o annesinin ciğeridir. Ayrıca bu bir sistem sorunudur ölenin canını feda ettiği inanç tartışılabilir. inandığı değerler uğruna canını verecek bir inanca yüreğe sahip olmak öyle her babayiğidin harcımıdır?öylece güvenli evlerinde oturup bilgisayar başında entry girmeye benzediğini hiç sanmıyorum. Askere gitmemek için türlü taklalar atıyor, daha sonra vatan sever kesiliyor insanlar askere gitmeye can atan kaç adam tanıdınız? işte bu sebepten o annenin evladına döktüğü göz yaşı her annenin ölen çocuğuna döktüğü yaşlar kadar hazindir.
iki tarafın da kendine göre haklı olduğunu unutmamak gerektiğini hatırlatan ve doldurma bilgiden ibaret çocukların diline düşmemesi gereken hadise. "ölen terörist evladına ağlayan anne" cümlesindeki "terörist" terimine odaklanıp, "evladına ağlayan anne" gerçeğini ifade eden detayı göz ardı etmemek gerekir.
bir kaç dümbüğe göre terörist ama anneye göre evlat, ağlamak onun en insancıl duygusu.
not: sisteme tepeden tırnağa teslim olmuş zihniyetin, sahte vatan millet duygusuyla klavye başında söyleyeceği bir kaç alçak cümleyle tatmin olmasıdır. işte bu onların ne kadar insan olduğunu göstermektedir. bu ülkede kimin şehit kimin terörist olduğunu ne akp faşizmi belirler, ne de onların saplantılı dalkavukları. hayvanlar aleminde bile adalet duygusu daha çok gelişmiştir.
'Bir gün evlat acısı çeker de yazdıklarınız aklınıza gelirse, o zaman anlarsınız nasıl bir şey olduğunu. '
ulan böyle evladım olacağına düşsün daha iyi. bu nasıl akıllara ziyan bir saçmalıktır! bizim yetiştirdiğimiz çocuk ekmeğini yediği ülkenin askerine kurşun sıkmaz , ihanet etmez. yok eğer ihanet ederse o bizim evladımız değildir.
9 ay karnında taşıyıp o minik ellerine ayaklarına hayran olan kutsal kadınlardandır. sizin anneniz bizim annemiz gibidir.
ağlayacak o tabiki. annedir!
biz ağlamayız bir teröristin ardından çünkü o bizim değil annesnin sütünü emdi.
eksileyenler için edit: annenize bir sorun, anne ben terörist olsaydım ağlarmıydın diye?
terör karşıtıyım savunduğum falanda yok, olmayacakta. ama bi sorun, hadi be üşenmeyin bi sorun!*
oğlunun kimliğine değil oğlu olduğuna bakan, bakmak zorunda olan annedir, terörist olması oğlanın sorunudur, senin benim sorunumuzdur, o kadın annedir; elbet ağlayacaktır. gerisi boş, bomboş hem de.
