"insan" kelimesinin merkezinin uzaklarında bulunan kişi eylemi.
esasında pkk militanlarının ölümlerinden bahsederek olayı örneklemek siyasi bir ideoloji yansıması olarak görülebilir fakat böyle bir şey söz konusu değil. vurgulanmak istenilen kavramın net bir şekilde ortaya çıkması içindir bu pkk örneği.
iyi veya kötü bir şekilde hayatını kaybeden bir insanın ölümüne üzülmenin tarifini yapıp bu ölüm acısını kıyaslamaya sokup sınıflandırmayacağım. aklımı meşgul eden bir insanın ölümüne sevinilmesinin ne kadar vahşice olduğundan ziyade hayata baktığı ve esiri olduğu bakış açısını içselleştiren ülkem insanın beyaz rengi net bir şekilde görürken siyah renge kulak asmaması ya da tam tersi. eğer bir insanın ölümüne üzlüyorsanız bir şekilde taraf tutmanız saçmaca, aptalca.
pkk için zibilyon tane küfür edebilirsiniz her sabah güne başlarken. içinizdeki nefretin esiri olmanız merkezinde "insan" kavramını içeren bir hayattan fersah fersah uzaklaşmanız demektir.
türk askerleri keyfine insana kıymamaktadır ama pkklılar 30 yıldır sayısız ocağı söndürmüştür. bazı insanlar ise hala humanizm, insanlık nerde kaldı diye saçmalamaktadır. üzücü olan da budur.
pkk mensuplarının "insan" sıfatına uymadıklarından dolayı yadırganmaması gerekendir. hümanizm bokuna bir pkk lı ile bir türk askerini insani değerler adına bile olsa eşitlemeye çalışmak ahmaklıktır.
(bkz: eceli gelen köpek cami duvarına işermiş) misali askere gel beni öldür diyen onlar. bu yüzden insanın kendi eliyle yaptığına üzülmek mantıksızdır. tek yapılması gereken allah affetsin diyip gerçekten canı yananlara dualar etmek ve acılarını paylaşmaktır.
aldıkları canlar en cabası o konuya girmeyelim. şimdi ana avrat küfredeceğim.
onlar ne istiyor 20 yaşındaki tek suçları asker olmak olan çocuklardan. üstelik profesyonel bile değiller. yiyorsa sadece muazzaf subaylarla kapışsınlar ya.
evdeki fareyi öldürüp üzülmemekle eş değerdir. fare bir parazit sayılabilir. evinize camdan bacadan kanalizasyondan yani sınır noktalarınızdan girer (ırak sınırı gibi), evde ne varsa talan eder, pisler, onu etrafa saçtığı boklarından tanırsınız (kepenk kapattırıp, şehri talan edenler gibi), evdeki erzakları yani kaynaklarınızı acımasızca tüketirler (pkk yla mücadelede ayrılan bütçeye benzer bu) ve siz sıfatı iğrenç kendisi iğrenç bu yaratıktan ve zararlarından kurtulmak için öldürmek zorunda kalırsınız. üzülmek? belki tiksinmek.. sonuçta iğrenç bir şeye müdahale ediyorsunuz. olay budur.
insanlığa yararlı işler yapmak sevaptır. parazitleri ortadan kaldırmak tabiki sevindiricidir. insan haklarına *ıçtırmayın şimdi, tek hücreliler ne zamandır insan. sevineceğiz tabiki gerekirse zil takıp oynayacağız, gebersin pislikler fena mı ?.
doğru bir davranıştır. pkklının ölümüne nasıl üzülünür ? onlar masum insanları bebekleri çocukları gencecik pırıl pırıl askerleri öldürürken bir an bile düşünmüş anne babalarına üzülmüş müdür dersiniz ?
Bu moron mantığa göre hitler e de üzülmeliyiz, idam edilen seri katillerede dediğim gibi moron bir mantık. Daha it ile insanı ayıramayanlar bu mantığı sevebilir.
pkk'lı itlerin insan değil o.çocuğu olduğu için, o itler ölünce sevinmemek asıl insanlık dışı eylemdir.
ama burada yine insanlık dışı bir eylem şehit ölümü ile bir iki leş pkk'lının ölümünü kıyas etmekdir.
vatanımdan bir parça kopmuş, askerimiz ölmüş, buna her türk vatandaşının üzülmesi gerekir. pkklılar, ülkeyi bölmeye çalışan teröristler, ölünce neden üzüleyim ben?
ölen askerlerden biri kardeşin, abin, sevgilin ya da eşin olsaydı o zaman onu vuran teröristin ölmesine sevinir miydin ? üzülür müydün ? diye soru cümlesi ile karşılık vermek istediğim başlık...
gayet doğal bir tepki. evladı öldürülen bir annenin evleadının ölümüne duyacağı üzüntü nasılsa, vatan uğruna ölen şehitlerimize duyulan üzüntü de türk vatandaşları için öyledir çünkü onlar bu vatanın çocukları. evladı ölen bir annene oğlunun katilini eline geçirse ne yapar? ya da katilin ölüm haberini alsa tepkisi ne olur? bu vatanın toprakları için ölen şehitlerimizin katillerinin geberdiğini duymak da o anneler ne hissediyorsa o öyle olur.
ölen askere üzülüp pkk'lıların ölümüne sevinen insanı anlayabilmen için sana bambaşka bir bakış açısı sunuyorum, şimdiye kadar sen ve senin gibilerin de ben ve benim gibilerin de dillendirmediği bir bakış açısı; kıymetini bil. eğer pkk, varoluş sebebini doğu ve güneydoğu anadolu bölgesindeki otorite boşluğundan istifade ederek bölge insanına zulmeden, sorgusuz sualsiz katleden, uyuşturucu trafiğinden nemalanan, yetkili ancak sorumsuz "devlet memurları" ile mücadele ve dahi yine bölge insanının emeğini sömüren aşiret ve ağalar ile mücadele olarak belirlemiş ve buna uygun eylemler gerçekleştirmiş olsa idi yani sistem içindeki derin bağlantıları sebebiyle ve/veya sistemin ulaşamadığı, dokunamadığı konumu sebebiyle yargılanmak, ceza almak, hapsedilmek gibi korkulardan arınmış bir şekilde istediği gibi at oynatan kimseleri hedef alsa idi o zaman bu örgüt kürtlerden çok türkler tarafından destek görürdü emin ol ama karşımızda hem temsil ettiğini iddia ettiği kürt nüfusa hem de hiçbir donanımı olmayan, bölgeyi coğrafi olarak dahi bilmeyen ve bir kaç aylık eğitimle, über bir zeka mahsülü olarak çatışma bölgesinde görevlendirilen askerlere kurşun sıkan bir oluşum var ve sen aksini savunsan da bu örgütün adı terör örgütü eylemlerinin ismi de terör. hal böyle olunca da şu veya bu şekilde(ölüm,sakatlık,tutukluluk vb.) terörist sıfatı taşıyan insan terör fiilini işleyemez duruma gelince insanlar sevinirler ve gencecik bedenler bayrağa sarılınca da üzülürler.
