Evrene göre 0'a yakınsayan bir değişim getirecektir. Ne yıldızlar ağlayacak peşimizden ne de yıldıztozlarından sagular yazılacak bizim için. En fazla 150 200 kişinin hayatında bir anı olarak kalacaksın. En sonunda bir ailen bir de gömüldüğün toprak için önemli olacaksın. Yani cidden öleceksin. Bir gün.
ister inanç olarak bakılsın ister biyolojik olarak o an geldiğinde yaşam duracak. Şöyle bir söz var bugün hayatınızın geriye kalan ilk günü diye. Buna karşılık yaşam bize verilmiş en güzel armağan diye. Bu armağanı kim verdi, geri sayımı kim başlattı, ne oluyoruz derken bile zaman ilerliyor. insanın bunları düşünmesi bile tüyleri ürpertici. Ölümden korkmuyorum ancak belirsizlikler yoruyor insanı.
Doğanın kendisini insandan koruyabilmesinin bir yolu. Zaten it sürüsü gibi çoğalıyoruz. Aptalca çoğalıyoruz. Hakkımızdan fazla çoğalıyoruz. Ölüm de olmasa, bu dünya dayanabilir mi buna? ben öleceğim için korkuyorum ama zerre üzülmüyorum.
