bir gizli özne şarkısı. tam da onlara yakışır biçimde insanı alıp götüren, hoş bir şarkı...
Ucuz ayakkabıların, kaybolmuş bir ruhun var.
Saçlarının gerçek rengi aslında sonbahar...
Kimi beklersin bilmezsin, kırık duvarların önünde
Ezilmiş binlerce kez küçücük kalbin...
Sordunmu hiç dünyaya neden?
Üzdümü sessiz kalınca!
yaralı öldür tozlu kalbini,
incinmesin daha fazla!
zaten sen değil misin,
alışkın olan yaşamaya!
Dur dedikçe döner dünya, hemde kanayan yanında,
Düşmanca geçen akşamların ardından,
Islattığın gözlerin, büyük beden aşklar için
Ezilmiş binlerce kez küçücük kalbini...
sözleri kim yazdı bilmiyorum ama yazan sanki kendisine dışarıdan bakarak kendisi için yazmış. edebiyatta bunun bir adı vardır elbet ama bilmediğim için böyle hayvan gibi yazdım.
