ruh bedeni terk ettikten sonra artık hiç bir dış uyarana cevap vermedikten sonra bir zamanlar uğunda ölürüm dediğin insanlar bile senin için bişey ifade etmedikten sonra onlara dokunamadıktan sonra yaksalarda kesselerde pamukda tıkasalar böceklerin içinede atsalar çok bişey ifade etmez çünkü o beden artık sana ait değidir. sen emanetini teslim etmişsındır.
ruhun basına geleceklerse henüz gidipde dönen omadıgı için ihtimaller ve kulaktan duyma bilgiler dahilinde korkuya kapılmak yersiz olur. başımıza gelince korkarız.
korkumudur kargaşamı bilinmez... sadece dünyalık bir endişe mi yoksa ölüncede mi endişe duyacağız ne olacağımıza dair, buda bilinmez...
annen üzülecek, sus diyemeceksin dur diyemeyeceksin...
sevdiğin kalacak, sen gideceksin.
belki çocuğuna doyamayacaksın. belki kokusunu bile alamayacaksın...
söyleyeceğin sözler olacak belki. dileyecek özürlerin, sadece tövbe edeceğin hataların kalacak belki giderken yanına...
ya öldüğünde dünyadan geldiğini unutmamış olup pişmanlığa vaktin olursa?
diyrceksin ki daha iyi yaşasaydım. kalmasaydı içimde ukte, gezip görseydim. daha çok çiçek koklasaydım daha çok koşsaydım yalın ayak hayatın dikenli tellerinde...
ve mezarında yatarken canın sıkılmasın diye dinleyeceğin bir şarkın bile olmayacak.
var ise kıyamete kadar yalnız, yok ise ilelebet yalnız kalacaksın. yalnız gideceksin işte.
bu dünyaya nasıl geldiysen yine öyle gideceksin...
bu korku neye benzer ki başka?
edit: yazım hatası.
Tarih boyu insanların dinin etkisinde kalmasına sebep olan ve dünyadaki en etkili korkudur.
insanoğlu ölümlüdür. ortalama milyarlarca yıl yaşında olan dünyada 80-90 sene gibi kaale bile alınmayacak bir zaman diliminde yaşayacak olduğunu bilir. ama hayat tatlıdır. herkesin canı tatlıdır. hem de çok. ve kimse ama kimse ölmek istemez.
ama bu mecburi ölümün önüne geçilemez. insan kendini daima öldükten sonra da yaşayacaşına inandırır. ama cennette ama reankarnasyon ama başka bir bedenin ruhunda. düm dinlerde vardır bu. Çünkü dinlerin temel kurulma yapısı bunun üzerinedir. Öldükten sonda daha güzel bir hayat vadeder tüm dinler.
bir şeylere inanarak bir şey kaybetmeyeceğini düşünen insanlar en azından işi garantiye almak için ınanır bir şeylere.
ama bu durumun bokunu çıkarmak, senin gibi düşünmeyeni dışlamak ve kötülemek, kısacası öldükten sonra ne olacak korkusu olmayan insanları başkalaştırmak ? bunun kime ne faydası var acep ? çevremizdeki dincilerin yapmış olduğu şey aynen budur.
valla hiç korkmuyom hacı. öldükten sonra kediye,köpeğe,aslana,file,karıncaya,bok sineğine,osuruk böceğine,kara fatmaya, ota,çiçeğe,kartala,şahine,elmaya,armuta,karpuza,kavuna,helicobakter ploriye vb. Bakterilere ne olacaksa bana da aynısı olacak.
beden olarak; doğa anamızın rahmine tohum olarak konulacağız ve yaşam döngüsü içinde doğa bizden ne yaratmak ister ise o olacak. ruh ise evrene yankılanıp bütünselliğinde kadr-i mutlak bilince varacak.
