yazarların hakkın rahmetine kavuştuktan sonra (ateist ise öldükten sonra diyeyim ayıp olmasın ayrı ca "hak" burada her dinin kendi tanrısı babında kullanılmıştır.) arkalarından neler konuşulacağıdır. yazarların kendi kişiliklerine ve çevrelerine göre kendileri hakkında bir nevi öz eleştirileridir.
benim için
sessiz sakindi ama iyi çocuktu ya şimdi biz notları kimden alacağız
-Şerefsiz öldüde kurtulduk. Hakedişleri imzalamazdı. Neymiş efendim önce iş bitecek sonra parayı verecekmiş. Devletin parasını veriyorsun. Bak ömrün bitti. Heey yavrum sen yoksun artık işleri bitirmedende parasını alıyorum.
-Artık sokaktaki kediler ve köpekler için üzülen biri daha öldü. Başınız sağolsun kedicikler.
taziye evinizde ilk gün ne kadar iyi olduğunuzdan birlikte geçirdiğiniz anlardan vs. bahsedilecek 2 gün devlet meseleleri 3. gün futbol konuşulacak. bir ay sonra en yakın akrabalarınız dışında sizi hatırlayan konuşan dahi olmayacak; istediğiniz kadar sevilen biri olun bu böyle.
Vasiyet, varlıklı bir adamsan herkes elinden geleni yapar. Meteliksiz biriysen muamma. Paranın gücü öldükten sonra bile devam eder. Vasiyet sonrası konu zaten gene paraya varır kısaca herşey para olmuş.
