şahit olduğu meselelerin, başkalarınında öğrenmesini kendi nefsini garanti altına aldıktan sonra istemek olsa gerek. yakın tarihimiz böyle insanlarla doludur. hadiseleri işlerken cesur olanlar, yaptıklarının açığa çıkmasında, başlarına gelecekler konusunda o kadar da cesur değillerdir. insalar yaptıklarıyla ya da bildikleriyle yüzyüze gelebilmelidir. elbetteki her meseleyi herkes bilecek diye bir kaide yoktur. ancak bunları, kişi kendisi hayatta yokken istiyor ise, bu zat samimi değildir.
