kitap gibi, sadece kağıttan ibaret olmayan bir nesnenin önemini kavramış kişilere yapılabilecek iyiliktir. yoksa kitap tecavüze uğramış şekilde geri gelir.
kitaba değer veren biriyseniz eğer yapılmaması gereken birşeydir. siz sayfalrın kenarını bükmezsiniz,kitabı katlayarak okumazsınız fakat ödünç verdiğiniz kişi sizin yapmazdığınız her kötülüğü yapabilir o kitaba. dikkat edilesi bir durumdur.
aslında çok doğru bir eylemdir. ama canın gibi koruduğun kitaplarına senin gösterdiğin değer verilmediğinde ve hele kitap geri gelmediğinde insanı bu tür bir yardımlaşmadan nefret eder hale getirebiliyor.
ödünç verilen kitabın sahibi olduğunuzu sık sık hatırlatarak peşine düşmeye sebep olur. o kitap ya gelecektir ya da gelecektir. zira herkese kitap verilmez, verilse de en güvenilen bir kimsa bile olsa geri alınır, alınmalıdır.
Verilen kitabın gelmemesidir.
Alan arkadaş en iyi niyetiyle alır güzelce okur ancak zaman aşımına uğrayan bu olay kişinin aldığı kitabı unutmasına sebep olur. Bu sebeptendir ki, kitap evin muhtelif köşelerinde çürümeye terkedilir.
ünlü bir yazarın muhteşem kütüphanesini gören arkadaşı ondan bir kitap ister.
''üzgünüm ama kitap vermek prensibim değildir'' der yazar..
arkadaşı nedenini sorunca ''bu gördüğün kitapların hepsini ödünç almıştım'' diye yanıt verir.
geri gelmeyeceğini bile bile ödünç kitap vermek en kötüsü. altlarını çizerek okuyanlar içinse tam bir kabus. çünkü yıllar sonra aynı kitabı okuduğunuzda, altı çizili yerleri okumak, ozamanki ruh halinizi, bakış açınızı vb. hatırlamanız açısından çok önemli bir ip ucudur ki, buda bence çok önemlidir.
Paylaşmanın esas olduğu anlardan birisi olup,insanlar arasındaki bağları arttırır aynı zamanda kızı etkileme çabasındaki erkek için de olumlu bir durumdur...