öğretmen 2 sıra önde birinin ödevine bakarken, son bir umut ve çabayla yapılmaya çalışıldığı sırada :
-seffafbukalemun ! burda mı yapılıyo artık ödevler??
-yok hocam biraz kötü yazmışım da on...
-sus bakiyım.!!sana ödev veriyorum ...
-ama hocam öleydideböyleydidevıdıvıdı..
-bu ödevi 5 kere defterine geçireceksin!!
-ama hocam e yuh yani ben naap...
-6 oldu..bence hemen başla yoksa yarına yetiştiremezsin..
-peki hocam..(iç ses: senin gibi hocanın g..ünü s..yim a..a k..uğum oro..usu kal..k.....)
böle gider bu...
hiçbir eebiyat ödevini evde yapmamama ragmen, hoca ödev kontrolüne diğer sıralardan başladığı için, bana gelinceye kadar 4-5 okuma parçasını bile yetiştirdiğim muhteşem heyecan anlarıdır. 5 dk. içerisinde bırakın soruları cevaplamak için okumayı, yazdıklarım bile okuma parçaları ile yakından uzaktan alakalı olmayıp sacma sapan, ottan boktan şeylerdi ve hep + almışım ve hoca da bu durumu hiç çakamamıştır.
ödevini yapmış olan çıkıntı öğrencinin ödev olduğunu söyleyince ortaya çıkan kontrol durumudur. sınıftakiler ne kadar, biz bilmiyoduk hocam deselerde onlar için artık kurtuluş yoktur.
