tüm ağaçlara saygım vardır ama çınar'a olan saygım bir başkadır.
azametiyle güven verir. dev dallarının ucunda sallanan yaprakları uğuldamaya başladığı zaman ürpertmez; huzur verir. duruşunda bilgelik, eğilen yerlerinde yaşanmışlık belirir. tarih kitabı gibi kalın, tarih kitabı gibi sırlarla doludur. belki de rüzgarla sevişmeyi en çok seven ağaçtır zira çınar'ın sevgilisi rüzgardır. esintili bir günde kendisini izlemek ve dinlemek gibisi yoktur.
hatta bir tanesi arkadaşımdır. atsushi miyazaki parkı'nın içinde, ayazmanın hemen yanındadır. bana yakın olduğu için sık sık yanına uğrar, selam vermeyi ve sohbet etmeyi ihmal etmem koca bilgeyle. şöyle ki, çok dinler lakin konuşmaz. kötü hissettiğim anlarda kendime geleyim diye yapraklarından sektirdiği rüzgarı suratıma çalar, toparlandığımı görünce de dehşetli hali bir anda su gibi durulur. sanırım o da beni sevip, sayıyor.
Başrolde nejat işler, nurgül yeşilçay, meral okay, settar tanrıöven, hüseyin avni danyal ve ragip savaş'ın olduğu 2011 yapımı, günümüz nesline pek de hitap etmeyecek olan duygusal film.
Öğretmen maaşıyla 4 çocuğunu yetiştirip büyüten ve adam eden Adviye hanımın, yaşlanınca hiçbir çocuğu tarafından kabul edilmeyip huzur evine yerleştirilmeye çalışıldığı dönemi izliyoruz.
bir çınar ağacıyım sanki,
dimdik, sensizlik ve yalnızlığa karşı.
sonbaharı bekliyorum,
bırakmak için yapraklarımı üzerine.
her yağmurda nefretimi üzerine akıtmayı,
her nefes aldığında içine çektiğin olmayı bekliyorum.
dua edeceksin bitsin bu acı diye.
hatırla!
sendin yapraklarıma dokunup aylarca solduran.
bekle, bitmeyecek.
her geçen gün canını alacak intikam.
ve bitmeyecek.
damarlarımdaki kan,
bitene kadar intikam.
fragmanlar ve reklamlar ile şişirilmemiş havaya sokulmamış lakin 1000 kat fazlasını hak etmiş filmdir.
harika, olağanüstü.
yanlış su böreği tarifi, barışın annesinin barışı ve tabiri caizse 'anağnee'sini parkta basması ve sümsük oğlanın hastane öncesi ve hastane sahnesi üst komedidir.
her güzel şeyin sonu kötü bitiyor tabiki de.
edt: her defasında saat kaç olursa da izleniyor izletiyor kendisini arkadaş !
ilk biraz sıkıcı olaylar akmıyor gibi gözüken film daha sonra ise yavaş yavaş akıyor ve bam telinize dokunup sizi ağlatmmayı başarabilen bir filmdir efenim.
handan ipekçi tarafından hem yazılmış hem de yönetilmiş 2011 yılı yapımı bir drama. konusuna gelince;
yaşı hayli ilerlemiş emekli öğretmen adviye hanım'ın dört çocuğu vardır. herbirinin farklı sorunları olsa da aileyi bir arada tutmayı başaran yine de adviye hanımın kendisidir. unutkanlık hastalığıyla mücadle eden adviye hanım'ı çocukları huzurevine yatırmak istemektedir...
zaman zaman güldüren zaman da ağlatan yapımı izlerken bizimkiler dizisi akla gelmektedir.
ilk 45 dk dayanırsanız gerisi izlenebilir film.
ilk yarım saat sürekli telefon çalması ve kapı zili ile geçiyor ayrıca aile üyeleri gerçekten birbirlerine karşı çok samimiyetsiz.
