bir çınar ağacıyım sanki,
dimdik, sensizlik ve yalnızlığa karşı.
sonbaharı bekliyorum,
bırakmak için yapraklarımı üzerine.
her yağmurda nefretimi üzerine akıtmayı,
her nefes aldığında içine çektiğin olmayı bekliyorum.
dua edeceksin bitsin bu acı diye.
hatırla!
sendin yapraklarıma dokunup aylarca solduran.
bekle, bitmeyecek.
her geçen gün canını alacak intikam.
ve bitmeyecek.
damarlarımdaki kan,
bitene kadar intikam.
Başrolde nejat işler, nurgül yeşilçay, meral okay, settar tanrıöven, hüseyin avni danyal ve ragip savaş'ın olduğu 2011 yapımı, günümüz nesline pek de hitap etmeyecek olan duygusal film.
Öğretmen maaşıyla 4 çocuğunu yetiştirip büyüten ve adam eden Adviye hanımın, yaşlanınca hiçbir çocuğu tarafından kabul edilmeyip huzur evine yerleştirilmeye çalışıldığı dönemi izliyoruz.
tüm ağaçlara saygım vardır ama çınar'a olan saygım bir başkadır.
azametiyle güven verir. dev dallarının ucunda sallanan yaprakları uğuldamaya başladığı zaman ürpertmez; huzur verir. duruşunda bilgelik, eğilen yerlerinde yaşanmışlık belirir. tarih kitabı gibi kalın, tarih kitabı gibi sırlarla doludur. belki de rüzgarla sevişmeyi en çok seven ağaçtır zira çınar'ın sevgilisi rüzgardır. esintili bir günde kendisini izlemek ve dinlemek gibisi yoktur.
hatta bir tanesi arkadaşımdır. atsushi miyazaki parkı'nın içinde, ayazmanın hemen yanındadır. bana yakın olduğu için sık sık yanına uğrar, selam vermeyi ve sohbet etmeyi ihmal etmem koca bilgeyle. şöyle ki, çok dinler lakin konuşmaz. kötü hissettiğim anlarda kendime geleyim diye yapraklarından sektirdiği rüzgarı suratıma çalar, toparlandığımı görünce de dehşetli hali bir anda su gibi durulur. sanırım o da beni sevip, sayıyor.
