tanım: amacı belli olmayacak bir şekilde karşıdakini bulunan muhitin arkasına çağırma eylemidir.
efendim şimdi ilkokul, ortaokul ve lisede kavga ortamı çok kolay oluşmaktadır. ergenler buluttan nem kaparlar ve bir anda parlarlar. sebep olmak zorunda değildir. zira kavga nedeni olmazsa bile yaratılır. bir şekilde o kavga olacaktır ama burda ama başka bir yerde. fakat o anki ortam kavgaya müsait olmaz ve taraflardan birisi arkaya düelloya davet eder. bu kavgaya çoklu katılım olabilir yahut buluşma alanına tek tek gelinebilir.
şimdi ya ben hiç kavgacı değildim o yıllarda, ya da zibidi değildim, bunlar boş iş falan demeyin. ben de pek kavga ortamına girmedim. ama dedim ya kavga deneyiminiz olmak zorunda değildir. o an kavga arzusu tavan yapmış bir ibnenin pis emellerine kurban olmak üzeresinizdir.
özellikle bu şekilde kavgaya tutuşma * doğu illerimizde mevcuttur. duyduğum değil, bilakis ortaokul yıllarımda yaşamışlığım vardır. ve işin kötü tarafı ne demek istediğini çok geç anlamam.
bu temenninin iki açıklaması vardır. birincisi ya o an sizi gözüne kestiremiyor, çıkışta kalabalık bir grupla size dalacaktır, ya da teke tek daha nezih bir ortamda sizinle dalaşacak, işler kötü giderse de arkasındaki kızıl ordu size dalacaktır. öyle ya da böyle sıkıtnıya sokar, kasar bu durum. tedarikli olmak lazımdır.
demek ki o cümle karşısında ilk yumruğu indirip adamı atınıza almak gerektir. yoksa dayak kaçınılmazdır. yok çıkışta bekliyorum, ben şunları çağıracağım, falan filan... ****
