mahalle kavramını kaybetmeye başladığımız bu günlerde bir kültürü ifade eder çıkmaz sokak. işi olmayanın dolaş(a)mayacağı bir sokaktır. ahali birbirini tanır bilir bu sokaklarda. ama nedense çözümsüzlüğün adresi olarak kalmış dilimizde.
pusulasını şaşıranların günah keçisidir velhasıl..
umutsuzluğun resmidir. Çıkmaz sokak diye bir şeyin olmadığını hepimiz biliriz.Ama bu tabiri kullanırız, en kötü ihtimal geldiğin yerden çıkarsın, ne bu umutsuzluk!
Aslında hepimizin ortak kaderidir. yıllarca okul masalarında hep iyiyi, güzeli anlattılar. Sandık ki gelecek hep güzel hep iyi. Sonra baktık okudukça arap saçı bir sonuca varmıyor dedik vardır bunda bir hayır. Gel zaman git zaman okul masalarında iş masalarına terfi ettik. Bu sefer de dedik ki "Ee yıllardır bunun için emek verdik hadi bakalım." Sonra bir baktık umut ettiğimizle bulduğumuz arasında uçurum var. Düşünmeye başladık.. "Acaba nerede hata yaptım." Çünkü herşeyi kuralına göre oynadık. Eğer herşey kuralına göre bir sonuca ulaşıyorsa şuan bu yazıyı yazıyor olmam ne kadar doğru ? Ve eğer herşeyi kuralına göre yapıyorsam, Oyunu kuralına göre oynamayan insanlar neden benden daha mutlu ?
en güzeline istanbul kadıköy fikirtepede rastladığım sokaktır.ama bir çıkmaz sokak da bu kadar güzel olur yani.yanımda teyze kızı da vardı yürüyoruz böyle sola döndük baktık çocukların hepsi birden "çıkmaz sokak" diye gülerek sesli bir şekilde söylediler.sanırım onlarda alışkındı o lafı hergün defalarca söylemeye.sokağın sonunda da apartman vardı yani.o günden beri severim çıkmaz sokakları.
kanaltürkte yayınlanan saçma programın adıdır. dün gece çıkan vatandaşın haykırışı üzerine yarım saat sonra kıyamet kopması gerekir, bakalım bekliyoruz.
