Aslında hepimizin bir şeklide içinde bulunduğu ilişki türü.
\"Önce yalnızca kendini sev, çünkü yeryüzünde her şey kişisel çıkar temeli üzerine kurulmuştur.\"
(bkz: Fyodor mihailovic dostoyevski)
Hayatımın hiçbir anında, kimseyle yaşamadığım ilişki türü. Neden biriyle bir ilişkimden bir çıkar elde etme isteği gütmeliyim. Saf insan özünde buna yer var mıdır? Ya da bunun karşılığı nedir? Bu soruların cevabı beni tatmin etmiyorsa ki etmiyor. Biriyle ilişkimden tek çıkarım saflık ve iyilik olmalı. Ona da bunu sunmalıyım.
Her türlü iyilik çeşitleri bunun altına girer.
Bi de sevilme mevzusu vardır bu işin, almak için önce verirsin falan. Sonra aa ben ona her şeyimi verdim amk skip attı dersin
menfaat dünyası şeklinde dert yakınılan durumdur. doğamız gereği ilişki kurarak ihtiyacımızı karşılarız. beklentileri yüksek olanlar bunu "çıkar ilişkisi" olarak adlandırır. olumsuz çağrışımı ortadan kaldırmak için çıkar ilişki yerine (bkz: ihtiyaç ilişkisi) tabiri kullanılabilir.
Aksini iddia eden romantikleri bir kenara bırakırsak aslında en güzel ilişki türüdür.
Felsefesi: sen mutlu, ben mutlu; herkes mutludur. Hem mutlu edersin hem mutlu olursun. Mutualist yaşam gibi düşünün bunu.
Aslında, aşk ve cinsellik dahil, herkes bu tür ilişkinin peşinde. Kazan/kazan ilişkisi. Çıkar ilişkisi denince akla sadece maddi şeyler gelse de manevi olarak da çıkar ilişkisi içerisindeyiz yani.
Fedakarlık güzel bir şey ama güllerin içindeki diken gibi. Birine fedakarlık yapsanız günü gelince istemeden de karşılığını bekliyorsunuz ya da size fedakarlık yapan biri bekliyor. Çıkar ilişkisinde ise kurallar daha net: öküz öldü mü ortaklık bozulur.
birçok evliliğin temelidir. birini sevmeden evlenmek çok korkutucu.
rahat yaşarım diye evlenmek ya da mantıklı ya hem güzel kız-erkek diye evlenmek bana çok korku veriyor.
her ilişki çıkar ilişkidir çünkü insan ihtiyaçları dahilinde yaşayan aslında bir bağımlıdır. ihtiyaçlarını her daim tatmin etmek için bir şeylere ihtiyaç duyar. sevmeye ihtiyacı olduğu için platonik takılan birinin karşılıksız bir şeyler yaptığını sanmak saçmalıktır. o kendi kendini tatmin ediyordur, siz sadece onun kendini tatmin putlaştırılmış bir görüntüden fazlası değilsinizdir ki bu görüntünün de bir karşılığı aslında yoktur.
ayrıca bize normal gelen çıkarsız diye nitelendirdiğimiz ilişki ihtiyaçlarımızın ilişkide olduğumuz kişiyle olan uyumudur.
Tarafların birbirinden faydalanmasından doğan ilişki, mutualizm. Çıkarların çatıştığı ilk anda bitmeye mahkumdur çünkü arada sevgi vs. bağlayıcı başka bir unsur yoktur.
her şeyin çıkar ilişkisi olması. karşılık beklemeden yapıyorum deyip aranız bozulunca ben sana bunu bunu yapmıştım şu gününde ben yanındayım denmesiyle attığım her adımı karşımdakinin her adımını sorgular oldum. şimdi bana niye yardım ediyorsun acıma ve karşılık bekleme derken de hesap yapıp çıkar ilişkisine ilk adımı ben atmış oluyorum gibi.
