brew heart,god father ve deli yüreği seyrettik ten sonra yapılabilecek bir harekttir zira normal şartlarda her öğrencinin harcı olmayan bir davranıştır hele hoca emekliyse.
üniversitede asla yapılmaması gereken eylemdir.
o hocanın dersini o sene geçemezsiniz, hatta okul bitene kadar ya da +1 dönemde falan acırsa geçebilirsiniz.
zira, abimin bi arkadaşı aynen bu şekil bi davranış yüzünden 5 sene boyunca 1. sınıftan kalan dersini veremedi.
adam okulu bitirdi, askerliğini yaptı geldi hala matematikle uğraşıp veremiyor. en sonunda tak edip hocanın kapısına dayanmış ve iş tehdide kadar gitmiş. pişkin profesör, naparsan yap istersen çıkalım dışarda yap falan dediğinde adam bildiğin oturup ağlamaya başlamış 'hocam allah aşkına geçirin, yakında evlenicem hala diplomayı alamadım' diyerek.
süründürürler, yapmayın edebinizle okuyun.
lise son sınıf
iki kız arkadaş tartışmaya başlar ders geometridir
-irem git bi hava al gel
+hayır çıkmayacağım
-ben sana dışarı çık diyeceğim ve çıkmayacaksın öyle mi kimsin lan sen!
ve irem tıpış tıpış dışarı çıkar.
eyleme döktüğüm bir davranıştır. karşılıklı inatlaşmalar sonucu öğrenciler karşısında kuyruğu dik tutup yaptırım kuvvetini kanıtlamaya çalışan s*ktirib*ktan fen edebiyat fakültesi mezunu kişinin hede hüdelerini dinleyip, sinir düzeyine göre inada bindirip bindirmemekte kararsız kalacağınız çeşitli yol ayrımlarına çıkar devamı.
hocanın insiyatifine göre değişecek durumdur ve birkaç kez başıma gelmiştir, en ilginci ise lise son sınıftayken bir de anadolu lisesi olduğu için kendisini fazla iyi gören yeni gelmiş bir matematik hocamız vardı. bir gün sırf bunu rezil etmek için, internetten çözümü inanılmaz uzun olan tübitak sorusu buldum, ertesi gün derse geldim ve sordum, abartısız bir ders uğraştıktan sonra soru yanlış galiba çıkmıyor dedi. tabi haliyle sınıfta herkes de sorunun tübitak sorusu olduğunu ve yanlış olmadığını bildiği için hep birlikte güldük. diğer ders ise intikam için beni tahtaya kaldırdı, konuda hiç unutmam logaritmaydı, nasıl olsa öss'de cikmiyor diye konuyla ilgilide en ufak bir bilgim yoktu. soruyu yazdı tahtaya çöz dedi ama o kadar yabancı geliyor ki soru tek bir fikir bile yürütemiyorum. aramızda birebir şöyle bir konuşma geçmişti.
-ben bunu çözemem.
+niye çözemezsin, gülerken iyiydi.
-bilmiyorum ve çözemem.
+az önce anlattım çözeceksin.
-evet anlattınız ve anlamadım.
+aptal mısın sen?
-evet aptalım.
+sen benle alay mı ediyorsun?
-hayır, sordunuz söyledim.
+çık dışarı.
-çıkmıyorum.
+sana çık dışarı dedim.
-ben de çıkmıyorum dedim.
+yarın velin gelsin, şimdi otur yerine ve iyi dinle, diğer soruyuda sen çözeceksin.
diğer soruda da kaldırdı ama onu da çözememiştim, tebeşir elimde tek tek söyleye söyleye soruyu çözdürmüştü ve velimi de çağırmamıştım. şimdi düşünüyorum da iyi hocaydı aslında.
