Biz sigaramızın üzerine tarih yazar görüşünce içerdik,
Biz senle uzak şerlerde aynı yemekle iftar açardık,
Ruhlarımız tamamlardı birbirini, susarak duyardık ,
Geldiğimde pencerenden bakar heyecanla beklerdin, ben gelmek için günleri kısaltırdım,
Okula gittiğimizde 10 mart 2018 , o günü unutamam, daha sonra hep acı hatıralarla dolacak evimizi nasıl heyecanla dizmiştik.
Tüm gece süren yolun ardından yediğimiz tost...
Ev bakarken ki mütevazlığın.. alışverişteki heyecanın...
Onca acıya rağmen iyi ki başlamışssın okuluna tekrar.
Geleceğin adına adım atmak benimle olmandan daha önemli çünkü.
Ben çok sevdim seni, çok bağlandım. Seni sevmeyi de çok sevdim. Senden sonra bile sevdim.
Yaşadığımız hiç bir anı unutmadım , unutamadım...
istanbulu ankarayı boluyu ıspartayı...
Hayallerimizi..
Keşke o istanbulda taksiye binerken arkandan özlemle bakışımla bakabilseydim hep.
Keşke sana gelirken saniyelerin hesabını yaparken kalabilseydim hep.
Sevgin baki..
Özlemin baki..
Sen yoksun sadece.
Ama seni sevmek için sana ihtiyacım yok.
Çevrimiçi oluşların var.
Beni sevseydin sende-ki eskiden seviyordun biliyorum- bana gelirdin.
Biletinin üzerinde Adana yazardı.
Ama bir kez bile gelmedin.
Çok bekledim , ama gelmedin.
Her gün sabah sigaramı yaktığımda gözüm tek bir tarafa takılıyor hala.
1 kez gelseydin herşey çok ama çok farklı olurdu , ama gelmedin.
Kimseye söyleyemiyorum, ama gözüm o yolda.
Gelmeni beklediğim yolda.
Özlem doluyum..
Kızgınım, kırgınım , paramparçayım.
Çünkü sen; senimi benden aldın.
