insaların, devletlerin vs birbirleriyle meseler hakkında konuşup, tartışıp hiçbir sonuca ulaşılamayan diyaloglardır. diyalogda esas, bağcıyı döğmek değil, üzüm yemek olmalıdır. ancak, diyaloglarda kendini merkez kabul edip, sürekli kendi düşünceleri dikte etmeye çalışmak, sahşi çıkarlar peşinde olmak diyalogu cözüm noktasında neticelendirmez.
haldun taner'in "gözlerimi kaparım vazifemi yaparım" adlı oyununda vicdaninin bir saat bulması sonucunda polis memuruyla yaşadığı güldürü unsurları barındıran sağlam bir diyalogdur.
