pkk saldırı düzenlediğinde, rte ve ekibi çıkıp sağda solda " bunlar çözüm sürecini baltalamak isteyen kişiler." diye bağırıyor. eee senin bu süreçte görüştüğün kim? pkk! ulan harbiden kafayı yiyecem.
oldukça karmaşık, çetrefilli ve nasıl bir sonuca ulaşacağı da belirsiz bir süreç.
askerimiz eskisi gibi üçer beşer şehit olmuyor, doğru. ama nasıl oldu bu? ne şekilde sağlandı? kürtlerin pkkya desteğini kesmesi şeklinde mi oldu?
maalesef hayır. çözüm süreci en başından beridir imralı canisi ile akp kurmayları ve hakan fidan gibi akp tarafından kollanan devlet adamları tarafından yürütülüyor. öcalanın kürtler üzerinde nüfuzu var halen bile. ama yattığı cezaevinden pkkya sözünü bir dereceye kadar geçirebilir. öcalan kendinden başkasını düşünmeyen, dağdayken "tc'nin yönetim sorunu var. ben kürtlere istemedikleri şeyleri de yaptırırım ama tc bunu halkına yaptıramaz. lider yok onlarda" diye kibirli kibirli konuşan, ama türkiye tarafından ele geçirilince de "devlete hizmete hazırım, ne isterseniz yaparım" diye inleyen bir itin teki. kendi canını kurtarmak için yapmayacağı bir şey yok. pkk bunu bilmiyor mu? elbette biliyor. bu yüzden de bir noktaya kadar öcalanın sözüne uyuyor, uymadığı noktada da öcalanı kendine uyduruyor.
öcalanın kişisel çıkarları, öcalanın söylemlerinde birincil etken. pkk ise işine geldiği zaman abdullah öcalanı önder kabul ederken, işine gelmediği zaman rahatlıkla öcalanın devletin elinde tutsak olmasını bahane ederek öcalanın söylemlerinden soyutlayabiliyor kendini. yani çözüm sürecinde hükümetin en önemli muhatabının çözüm sürecinin kilit aktörü olan pkk üzerindeki söz geçirebilirliği en hafif tabirle sınırlı.
öte yandan kürtler, bazı haklı taleplerinin pkk tarafından rahatlıkla örgütün iç yüzünü kamufle etmek için kullanılabildiğinin, manipüle edilebildiklerinin farkında bile değiller. şu son kobane eylemleri bile bunu ispatlar nitelikte. pkk ve kritik dönemlerde pkknın sözcülüğünü yapmaktan çekinmeyen bdp/hdp; sadece ve sadece kendi argümanlarını, kendi taleplerini hükümete kabul ettirebilmek için onlarca vatandaşın ölmesi pahasına sokağa çıkma kararı aldı. kimse kobanedeki sivillerin ölümünü bahane olarak saymasın. kobaneye gelene kadar daha pek çok kürt kasabası ele geçirilmiş, kürtler yine katledilmişlerdi. o zamanki sükunet, bu günkü tabloya neden yansımadı? meselenin kürt sivillerle o kadar da alakalı olmadığı o kadar açık ki. kobane pkk ve suriye kürtleri açısından oldukça stratejik bir öneme sahip. pkk koridor açılmasını istiyor, ancak pkknın elini kolunu sallaya sallaya bizim sınırımızdan oraya geçmesi de türkiye açısından pek kabul edilebilir gibi bir şey değil.
peki bunca olay çıkarmanın, bunca kişinin ölümünün kürtlere ne faydası oldu? ama öcalan bunun cevabını veriyor zaten:
ilgili videoda 12:15'ten itibaren dinlerseniz, öcalan orada liderliğin öneminden bahsederken, aslında farkında olmadan kürtleri aşağılayabiliyor. kendisini adeta kendi kendini yönetmekten aciz bir kitlenin çobanı olarak gösterebiliyor. bu adam mı kürtlere sahip çıkacak? bu adamın yetiştirdiği insanlar mı kürtlere sahip çıkacak?
öte yandan sürecin diğer tarafına, türk tarafına baktığımdaysa daha derin bir hayal kırıklığı yaşıyorum. süreci tam gaz destekleyenlerin çoğunun akpli olmasını geçtim, bu insanların çoğunun en temel argümanı "eskisi gibi üçer beşer şehit vermiyoruz, daha ne olsun?" oluyor. elbette şehit vermemek hepimiz için güzel bir haber. ancak bunun karşılığında neler veriliyor? mesele bu. ve bu konuda sürece destek verdiğini söyleyen türklerin maalesef söyleyebilecek fazla bir şeyleri olamıyor. sadece "elbette biz de taviz vereceğiz, onlar da. başka türlü nasıl çözülür bu sorun?" gibi muğlak bir ifade alabiliyorsunuz ağızlarından.
halbuki çözüm sürecinin en kritik sorusu "bu süreç başlatılmalı mı?" değil, "bu süreçte kimler aktif rol oynamalı" da değil. en kritik soru "nasıl?" olmalıydı. ama ne sürece destek verenler, ne de süreci yok sayanlar bu soruya odaklanmıyorlar bile. pkk ile nasıl uzlaşılacak? pkkdan kopuk, devletin elindeki bir öcalanın pkkya söz geçirmesi nasıl sağlanacak? pkknın manipülasyonuna her an açık olan yüz binlerce pkk sempatizanını devlet nasıl kontrol altına alacak? yahu her şeyi bir kenara bırakın, bu sürecin sonunda kürtlerin bağımsızlığı mı, özerkliği mi yoksa mevcut sistemde yapılan ufak reformlarla aynı bayrak altında devam etmek mi var? bu sorunun cevabı bile belirsiz. erdoğanın söylemlerine bakılırsa 3. seçenek dışında bir sonuç görünmüyor. ama kürt kanadından gelen cevap ezici çoğunlukla 1. ve 2. seçenekler arasında değişiyor. böyle bir durumda nasıl bir uzlaşma zemini aranacak?
şehit vermiyoruz. iyi güzel ama yukarıda bahsettiğim nasılların cevabı doğru verilmediği vakit, bu sürecin sonunda şimdiye kadarkinden çok daha fazla şehit de verebiliriz allah korusun. çünkü bu süreçle birlikte pkk türkiyede çok büyük bir güç kazandı. her şey bir tarafa, devletle açık açık masaya oturur hale gelmeleri bile pkk'nın terör örgütü olduğu algısını önemli şekilde değiştirdi. öte yandan metropollerdeki, üniversitelerdeki pkk sempatizanları, sürece zarar gelmesin korkusu sebebiyle verilen tavizlerden çokça yararlandılar. şimdi çok daha organizeler ve eğer çözüm süreci başarısızlıkla sonuçlanacak olursa bu adamların ülkeyi cehenneme çevirmeyeceklerinin en ufak bir garantisi yok.
başka bir tehlike de, milliyetçi kesimin bu sürece duyduğu öfkenin günden güne artması. çok değil, 2-3 sene öncesine kadar "pkknın ülkeye verdiği zarar, jitemin ve derin devletin verdiği zarardan çok çok daha az ve haklı" diyecek kadar süreci destekleyen adamlar, şimdi kürtlere karşı alenen ırkçı ithamlarda bulunmaktan, onları yermekten geri durmuyorlar.
kısacası toplum, iki zıt kutba doğru adım adım savruluyor. hükümetin bu noktada topluma müdahaleleri ise ya yarım ağızlı birlik çağrılarından ya da alenen kutuplaşmayı artıracak cinsten oluyor.
allah sonumuzu hayır etsin ama bu süreç elimizde patlayacakmış gibi geliyor. yukarıda saydıklarım, sürecin benim algıma göre ne kadar da büyük bir çıkmazı beraberinde getirdiğini gösteriyor zaten. elbette bizim bilmediğimiz nice şey var. elbette devletin tek muhatabı öcalan değil, pkk ile de gayet sağlıklı bir iletişim kurulabiliyor. ancak her iki tarafın da birbirine güvensizliği ortada. öte yandan kaydedilen ilerleme de ortada. kürtlerin gündelik hayatına ne kadar etkisi oldu bu sürecin? anadilde eğitim mi verildi? kürtçe resmi dil mi kabul edildi? belediyeler daha özerk bir hale mi getirildi? ne oldu? belli ki kürtlerin ne istedikleriyle çok da ilgili değil bu süreç. daha çok pkk ve onun siyasi kanadının taleplerine göre şekilleniyor. böyle bir süreçte akpnin önde gelenlerinin stratejisi nedir? bunları neden halkla açık açık paylaşamıyorlar?
sorulacak daha çok soru var ama ne süreci destekleyenler, ne de reddedenler; ne kürtler ne türkler, ne türk milliyetçileri ne de kürt milliyetçileri bu soruların cevabını almak için fazla ısrarcı olmuyorlar. onlar daha çok birbirlerine diş bilemekle meşguller.
sanırım hükümetin farklı bir stratejiyi yavaş yavaş harekete geçirmeye başladığı süreç.
ışid'le ya da abd ile mi alakalı yoksa cb seçimi mi bekleniyordu bilmiyorum ama son dönem kürtlere karşı tavrı gördükçe bu daha net anlaşılıyor.
içişleri bakanının cesur beyanları, bdp vekiline atarlanan teğmene ödül, rte'nin açıklamaları ve son olarak hatta en önemlisi dağlıcada pkk hedeflerinin bombalanmasi hadisesi.
apo'nun başka yere aktarılması, akil adamlar, apo'nun direk muhatap alınması, yol haritası konuları ile gündeme gelmiştir tekrar. Yine olası yapılacaklar akil adamlar tarafından hedef gösterilecek halk alıştırılacak, gelen tepkiler akil adamlara gidecek ve hükümet rahat edecektir.
ulan öyle bir ülkede yaşıyoruz ki: ışid, kobane, sokağa çağırma yakma yıkma falan derken bunların hepsinin planlı olmadığını yani çözüm sürecine geçiş için özellikle yapılmadığını söyleyebilecek en ufak bir emare yok.
olmayan sorunları yaratan, pkk gibi bir terör örgütünü bile ülkede söz sahibi yapan bir süreçtir. o bölgede pkk yı temizleyip güvenle bir ortam yaratıp yatırımlar yapmak yerine pkk la bir süreç başlatılmıştır oradaki insanlarla değil. yani ismi çözüm süreci ama ne için bir süreç belli değil.
16 ekimde yayınlanan uğur Dündar'ın halk Arenası programına katılan osman Pamukoğlu tarafından ifşa edilen süreç.
Osman Pamukoğlu Çözüm sürecinde aşama aşama olacak olanları söyle anlatmıştır.
1)imralı şartları iyileştirilecek.
2)imralı'daki çuval ev hapsine çıkartılacak.
3)genel af çıkacak.
4)Dağdakiler de dahil pkklılara ev ve iş verilecek.
5)özerklik
6)bölünme.
bir an önce bitmesi gereken süreçtir.
zira pkk terör örgütü çözüm süreciyle meşruiyet sağlamakta,
pyd dünyaca tanınmaktadır.
kürtler bir devlet kurma fikrinden hiç vazgeçmemişlerdir.
iran ve türkiye kürtlere karşı yakınlaşabilir.
gereksiz tavizlerden kaçınıp, dünya kamuoyuna kendimizi anlatmalıyız.
bunun için sekülerliğe vurgu yapmak,
kürt dehşetini dünyaya tanıtmak,
pkk'nın gayri meşru olduğunu kürt halkına anlatmak,
derin devlet yapılanmasının yanlışlarını türklere anlatmak,
bir özgürlük ortamı oluşturmak ve ortadoğu bataklığından kurtulmamız gerekir.
bazı olumsuz şeylere ajanlar sebep olabilir; ancak türkiye güçlü bir ülke.
demokrasilerde ilerici düşünce ne kadar
rahat ise, gerici düşünce de o kadar rahat olabilir.
mesela ehl-i sünnet tv'nin ateistler hakkında yaptığı video
bir gerçekliği gözler önüne seriyor.
onlar da insan.
onlarla da tartışacağız.
sorunları tez ve antitez bağlamında çözeceğiz.
yani devlet pkk'yı meşrulaştırmamalı diyorum.
halkın bir kesimi pkk yanlısı olabilir.
ideolojik olarak veya çıkar için pkk yanlısı olabilir.
türk halkı bu kesimi ikna etmek için daha fazla okuyacak,
daha fazla düşünecek.
korkuyla hiçbir yere varılmaz.
özgür düşünce ortamı insanı en doğruya ulaştırır.
devlet bu ortamı yeter ki sağlasın.
sorun çözülecektir.
iran ulusuna bakalım.
kürtler, türkler ve acemler hiç kavga etmeden bir arada yaşıyorlar.
çünkü orada kürtler zorlamaya tabi tutulmamışlardır.
orada herkes kendi şiirini söyler.
kendi kültürünü yaşar.
hiç kimseye bir şeyleri dayatamazsınız.
kişilik ha deyince değiştirilemez.
kurşunla, kelepçeyle, kerpetenle insanları fikirlerinden caydıramazsınız.
bir insan hayatını feda etmişse durup düşünmek gerekir;
ancak türklere hiçbir şey dayatılamaz.
türk şehirlerini tehdit etmek ateşle oynamaktır.
biz kürtlere yaşam hakkı sunuyoruz.
onlar da bilmeli: ben türk'üm türkiyeli değilim.
türklüğü ve kürtlüğü herkes kabullenmeli.
herkes kendisini ortaya koyacak.
21. yüzyılda silah boş iştir vesselam.
hala anlayamadıysak bize yazık beyler.
